
سایت زنان شهید _ در سال 1346 در میانه به دنیا آمد و رایحه خوشبوی گلهای بهشتی را برای اهل خانه به ارمغان آورد. پدر نامش را نسرین نهاد تا عطر و بوی گل از وجود لطیف و زیبایش به مشام رسید. اما جز فلک ، کس دیگری نمی دانست که عمر این گل بهشتی کوتاه است.
عارف بود و خداشناس. حرف هایش را گاهی با احساس و گاهی از عمق جان بر زبان می آورد. تعهد عمیقی نسبت به امام راحل و آرمنهای انقلاب داشت.
بنده ای فرمانبر از پرودگار بود که همیشه دائم الوضو بود و نماز اول وقتش حکایت از دلدادگی و سرسپردگی اش داشت. او دانش آموز بود اما پرد و مادر به سپاس از او احکام و معارف اسلام را می آموختنند تعبیر زیبای معلمی را در مورد او بکار می بردند.
12 بهمن ماه سال 1365 روز موعود فرا رسیده بود . صدای ترنمهای آسمانی با هر زمزمه ای او را به سوی خود فرا می خواندند. خدا صدایش را شنید و تقدیر زندگی اش را با جوهر قلمی به رنگ شهادت نوشت.
انتهای متن /
دیدگاه ها