سایت زنان شهید _ بهـار 1356بـود و شـروع سـالی جدیـد. بـا تولـدش در پنجمین روز از فروردینمـاه شـادی مضاعفـی را بـه اهالـی خانـه هدیه کـرده بود.
فرشـته ای بـود آسـمانی کـه چنـد صباحـی میهمـان زمیـن بـود. اصـاً آمـده بـود کـه زود بـرود.
از همـان اوان کودکـی عاشـق فراگیـری نمـاز و قرآن بـود. گویا آیات قـرآن بـا گوشـت و خونش عجین شـده بود.
نمـازش از جنـس بلـور بـود. در وقـت حضـور همنفـس بـا لحظه هـای نـاب ذره ذره محـو نـور خـدا میشـد و در لحظـه ی سـبز دعـا عاشـقی فرصت طلـب میشـد.
اسـوهی اخـاق و فضیلـت بـود. چادر بر قامـت رعنایش ز یبایی خاصـی داده بود.
و چـه زود گلچیـن شـد از طـرف آسـمان بـرای شـهادت. او فصـل بهـار را بـرای عـروج آسـمانیاش برگزیـده بـود و در 14فروردین مـاه 1367در خیابـان حجتـی تبریـز در اثـر بمباران هوایـی مزدوران کافر عراقـی بـه درجـهی شـهادت نائـل گشـت.
انتهای پیام /
دیدگاه ها