سایت زنان شهید - چهـارم دیمـاه سـال ،1347مـادر عاشـقانه صـورت ز یبـای نـوزادش را بـه نظـاره نشسـته و بـه پهنـای صـورت اشـک میر یـزد و آرزوهـا یکی یکـی از ذهنـش عبـور می کنند و او مسـرور از تولد فرزند روزگار می گذرانـد. تنها 18بهار از عمر پربرکتش سـپری شـده بود. یک سـر داشـت و هزار سـودا، آرام و قرار نداشـت.در یکجـا بنـد نمیشـد؛ بسـان آوارهای بـود کـه هیچ چیـز و هیچکـس دل بیقـرارش را سـامان نمـی داد. در تمـام کارهایش فقط و فقـط خـدا را میدیـد و بـس روحـی لطیـف و شـاعرانه داشـت. کلمـات شـعرش رنـگ و بویی خدایـی داشـت. ابیـات شـعرش حـس و حـال آسـمانیاش را در قالـب کلمـات بـه تصویـر می کشـید. تنهـا یـادگاری به جـا مانـده از ایـن فرشـته، دفتـر شـعری اسـت بـا دسـت خـط خـودش، غزلـی ناتمـام بـا کلماتـی بـه وسـعت آسـمان...
عضـو سـتاد پشـتیبانی مسـجد و پایـگاه محلـه بـود. فعالانـه در کنـار مـادر و سـایر زنـان ایثارگـر در تهیـه و تـدارک اقـام موردنیـاز و ضـروری رزمنـدگان اسـام در جبهه هـای حـق علیـه باطـل می کو شـید .
خسـتگی برایـش معنایـی نداشـت. دوسـت داشـت در خـط مقـدم، در چنـد قدمـی دشـمن، دوشـادوش بـرادران رزمنـده بی پـروا مبـارزه کنـد. دوره هـای آموزشـی امـداد و نجـات را به سـرعت سـپری کرد.
پروانـه وار گـرد مجروحـان و مصدومـان جنـگ تحمیلـی در بیمارسـتان می چرخیـد و جراحـات آنـان را بـا تفقـد و صبـوری التیـام می بخشـید. پـا بـه پـای مـردان ایـن سـرزمین بـرای خدمـت بـه رزمنـدگان اسـلام تـا پای جان ایسـتاد و سـرانجام در بمبـاران هوایی جنگنده هـای دشـمن در 28دیمـاه ،1365بـه همـراه خانـوادهاش در شـهر شـهیدپرور تبریـز جـام شـهادت را سرکشـید و بـه آرزوی دیرینـه اش یعنـی شـهادت دسـت یافـت.
انتهای پیام /
دیدگاه ها