جنگ هشت ساله عراق عليه ايران كه با تحريك و حمايت همه جانبه كشورهاي استكباري بر كشور ما تحميل شد، علاوه بر عوارض و مشكلات جسمي و رواني بر رزمندگان، خانواده آنان را نيز در معرض خطر و مشكلات قرار داد. به نظر ميرسد پس از جنگ و برگشت رزمندگان به خانواده، به سبب استرسهاي ناشي از جنگ و اثرات مخرب آن بر روح و روان فرد، تأثير نامطلوب جنگ بر همسر فرد بيمار همچنان ادامه مييابد و سلامت جسمي و رواني آنان را تحت تأثير قرار داده است.
مقدمه: جنگ هشت ساله عراق عليه ايران كه با تحريك و حمايت همهجانبه كشورهاي استكباري بر كشور ما تحميل شد، علاوه بر عوارض و مشكلات جسمي و رواني بر رزمندگان، خانواده آنان را نيز در معرض خطر و مشكلات قرار داد. به نظر ميرسد پس از جنگ و برگشت رزمندگان به خانواده، به سبب استرسهاي ناشي از جنگ و اثرات مخرب آن بر روح و روان فرد، تأثير نامطلوب جنگ بر همسر فرد بيمار همچنان ادامه مييابد و سلامت جسمي و رواني آنان را تحت تأثير قرار داده است. اين پژوهش با هدف بررسي تأثير آموزش آرامسازي پيشرونده عضلاني بر سلامت و كيفيت زندگي همسران جانبازان انجام شده است.
مطالعه نيمه تجربي از نوع كارآزمايي باليني كه يبست و هشت نفر از همسران جانبازان اعصاب و روان با درصد از كارافتادگي 25 تا 69 درصد، مراجعهكننده به مراكز درماني منتخب شهر تهران به روش نمونهگيريغيرتصادفي مبتني بر هدف و با توجه به ويژگيهاي واحدهاي مورد پژوهش انتخاب شدند. براي گروه مداخله برنامه آموزشي در سه جلسه دو ساعته به صورت گروهي اجرا گرديد و در گروه شاهد هيچگونه مداخلهاي صورت نگرفت. كيفيت زندگي در هر دو گروه مورد مطالعه مرحله قبل از مداخله و دو مرحله پس از مداخله (مرحله پيگيري و مرحله نهايي) به وسيله پرسشنامه كيفيت زندگي فرم كوتاه شده 36 سنجيده شد. تجزيه و تحليل يافتهها با استفاده از آمارهاي توصيفي و استنباطي انجام گرفت. نتايج: آزمون t مستقل (p=0.05) نشان داد كه قبل از مداخله ميانگين نمره كل كيفيت زندگي در هر دو گروه مورد مطالعه اختلاف معنيداري وجود ندارد اما در هر دو مرحله پس از مداخله همين آزمون در گروه مورد مداخله اختلاف معنيداري را نشان داد (p=0.01) همچنين مقايسه ميانگين نمره كل كيفيت زندگي در گروه مداخله در هر سه مرحله مطالعه با p=(0.0001) اختلاف معنيداري داشته است. لذا آموزش آرامسازي پيشرونده عضلاني، بر كيفيت زندگي همسران تأثير داشته است.
دیدگاه ها