گلرخ آذرمی هدفش را از بازگویی خاطرات چنین بیان کرد: با خواندن خاطرات جوانان ما از زندگی پرفراز و نشیب، شرایط سختی که در دوران دفاع مقدس در ایران حاکم بوده مطلع شوند ، با از دست دادن پدر(شهید کیومرث آذرمی)، مادر (شهید بهی الملوک قدوسی) ،خواهرانم(سوگندو هاله آذرمی)، فرزندانم(مریم و علیرضا) و همسرم(علی خادمی) به صفر مطلق رسیدم اما بردباری و صبر توانستم سختی ها را پشت سر بگذارم و جایگاه خود را درجامعه پیدا کنم.
وی ادامه داد: دوره جنگ گرچه بیشتر مردانه و در میدان جنگ است اما زنان نیز در آن نقش انکارناپذیری دارند. زنان همان‌گونه که نیمی از مسئولیتهای اجتماعی را در داخل و خارج خانه به عهده گرفته‌اند، همواره در تمام امور مربوط به مردان نیز مشارکت داشته‌اند و در جنگ تحمیلی نیز شاهد حضور مستقیم و غیر مستقیم آنان در صحنه بوده‌ایم.اما آن طور که باید حضور نقش زنان در دفاع مقدس به خوبی نشان داده نشده است.
بخشی از وصیت نامه شهید سوگند آذرمی:
دقیقه ها بیرحمانه می گذرند و راه ها شتابان طی می شود، بی آنکه برای ثانیه پیش را چگونه و برای چه بگذرانی، روز من امروز بود شاید ساعت دیگر لحظه دیگر برای تو باشد، شاید چراغی روشن گردد در شب تارمان، باید بردبار بود، حق را باید گردن نهاد، کسی با گریه برنگشته است، مرگ تدریجی است، این دعوت حق است باید گردن نهاد، این راه بی برگشت است باید طی نمائیم، مرگ یک حرکت واقعی است، صبر و بردباری شیوه انبیاء است.
این کتاب در پاییز۹۵ با تیراژ ۱۰۰۰ نسخه و با قیمت ۲۰۰۰۰ تومان توسط انتشارات فرهنگی هنری آرمان براثا منتشرشده است.
انتهای پیام/ع
دیدگاه ها