حضورزنان مبارزدرسیرتاریخ اسلام

بانگاهی عمیق به تاریخ اسلام میتوان به وضوح نقش آفرینی زنان را در همه صفحات آن مشاهده کرد. گاها نقش زنان درجریانات و وقایع مرتبط با اسلام آن قدر پررنگ است که با آن پیوند بلافصل خورده، بگونه ای که بیان آن بدون اذعان نقش زنان باعث نقص در بیان آن موضوع یا جریان میشود.

  اساسا حضور زنان در تمامی عرصه های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی اسلام دارای یک پیام  مهم و اساسی است و آن اینکه زنان در دین اسلام از جایگاه والایی برخوردارند واسلام نه تنها شرکت بانوان را در تمامی عرصه های مختلف زندگانی درسایه

سار دین محدود نکرده بلکه در بسیاری از موارد وی را ملزم به حضور درصحنه هم کرده است که با نگاهی به احکام شرعی از قبیل وجوب دفاع و جهاد می توان گواه آن را به دست آورد. در قبل از طلوع اسلام زن در هیچ یک از جوامع آن روزگار نه تنها

جایگاهی نداشت بلکه مورد بی رحمی و هجمه هم قرارمی گرفت. از زنده به گورکردن دختران درعربستان گرفته تا وضع مقررات سخت و بعضا توام با خشونت برای زنان در ایران باستان خود مؤید این مطلب است که  نگاه به زن یک نگاه پست و کارکرد وی

فقط جنبه بهره کشی جنسی و حتی از آزادی های اولیه هم محروم بوده است. در تاریخ پربار اسلام حضور زنان در کنار مردان و همراهی و همگامی آنان درصحنه های مختلف خود گواه این مدعاست. از همراهی حضرت خدیجه تا حضرت زهرا(سلام الله

علیهما) در دفاع از همسران بزرگوارشان درپیشبرد اهداف متعالی اسلام و نقش حضرت زینب(س) در فرهنگ عاشورا را می توان برگ زرینی از حضور زنان درعرصه اجتماعی و سیاسی تاریخ اسلام قلمداد کرد. در دیدگاه اسلام همانطور که بیان شد حضور زن

در امور اجتماعی مساله ای پذیرفته شده است. حتی زنانی مانند نسیبه، ام عطیه، سوده حمدانی در میان سپاهیان پیامبر و حضرت علی (ع) هم حضورداشتند همچنین درمورد قیام حضرت مهدی(عج) روایاتی مبنی بر حضور زنان در انقلاب جهانی ایشان

داریم از آن جمله که امام صادق (ع) به مفضل می فرمایند: با حضرت قائم سیزده زن همراه است. سوال شد آنها چه کار میکنند؟ فرمودند: مجروحان را مداوا وبیماران را پرستاری می کنند؛ همانطور که زمان پیامبر چنین بوده.(اثبا ت الهداه) و اینکه امام باقر

(ع) فرمودند: سوگند به خدا! سیصد و اندی مرد می آیند که میانشان پنجاه زن هستند. در مکه اجتماع میکنند بی آنکه قبلا وعده داده باشند. آمدنشان مانند ابرهای پاییزی است. (بحارالانوار/52)

می توان گفت باتوجه به سیره علوی و نبوی و روایات  حضور زن در حکومت حضرت ولی عصر (عج) و میان یاران ایشان امری مسلم است. ولی باید توجه داشت که یاری رساندن زنان به حضرت منحصر به جبهه جنگ نیست؛ بلکه  عرصه هایی چون فرهنگ و

سیاست ، امور اجتماعی و تربیتی را نیز در بر میگیرد. این موضوع درحالی بیان می شود که در دیگر ادیان چنین نقش مهمی برای زنان در حیات آن مکتب دیده نشده و هیچ مکتبی هم چنین ادعائی ندارد و حتی برای زن نقش منفی هم در نظر گرفته شده

است به طور مثال درآموزه های تحریف شده مسیحیت قرون وسطی به زن با چشم عنصر گناه نگریسته می شده است و عدم داشتن همسر برای حضرت مسیح(ع) را گناه آلود بودن زن تصور می کردند که حتی در همین دوران هم نقش زن در مکاتب غربی

نقشی تصنعی و بادیده کالائی بودن آن همراه است که با نگاهی هر چند گذرا می توان به مصادیق آن در دنیای مدرن امروزی رسید. از تبلیغات شبکه های ماهواره ای تا استفاده ابزاری از زنان برای جلب توجه مخاطبین این گونه شبکه ها و از این دست موارد

گویای نگرش سخیف به زنان در جوامع غربی است.  

زنان؛ طلایه داران انقلاب اسلامی درایران  

با نگاهی به سیر انقلاب اسلامی، در می یابیم زنان همواره حضوري ثابت در مراسم عزاداری حماسه ی عاشورا داشتند و با وجود مخاطرات احتمالی که مبارزه ی علنی آشکار در انتظار آنان بود با اطمینان وارد میدان مبارزه شدند . از طرف دیگر مردان نیز که

خود را وامدار پیام رسان نهضت کربلا می دانستند ، با درک این موضوع که زنان و دختران آنان از اهل بیت پیامبر برتر و عزیز تر نيستند ، با آرامش خاطر با این مسئله روبرو شدند و در صحنه مبارزه حضور می یافتند. علت این امر هم مقایسه دستگاه طاغوت با

حکومت یزید توسط امام خمینی(ره) بود که این خود باعث پذیرش این دیدگاه توسط مردم جامعه می شد. از نکات خیلی مهم در فرآیند انقلاب اسلامی حضور چشمگیر همه اقشار جامعه در مسیر آن بود که در این بین نقش زنان پررنگ تر جلوه می نمود.

حضور زنان در راهپیمائی ها که تا قبل از آن و طبق فتاوای مراجع وقت حضور زن با اذن شوهر در عرصه های بیرون از منزل مجاز شمرده می شد ولی برای اولین بار ازسوی حضرت امام(ره) از همه اقشار برای شرکت در تظاهرات دعوت به عمل آمد و در این

بین امام خمینی (ره) به انتخاب زنان در این عرصه توجه و این امر را به بینش و اگاهی و انتخاب خود زنان واگذار کرد. در انقلاب اسلامی ایران تفکر فرا جنسیتی به طور کامل موج میزد و زنان پا به پا و دوشادوش مردان در همه صحنه ها که لازم بود شرکت

می کردند و محدود به یک جنسیت خاص نبود و این خود از نقاط قوت انقلاب اسلامی است که انقلاب را متعلق به قشر یا گروه خاصی نمی داند و همه در آن نقش دارند و به یک اندازه سهیم هستند. به عنوان مثال در انقلاب فرانسه که به عنصر برادری

تاکید داشت تنها شهروند مرد و آن هم مرد سفید پوست و صاحب سرمایه را واجد حقوق مدنی می دانستند . این تحول فكری و روحی بزرگی كه نصیب زنان شد، موهبت الهی بود كه امام خمینی(ره) بارها از آن به بزرگی یادكرده و آن را افتخار بزرگ ملت

ایران دانسته و فرمودند:

»من در جامعه زنها یك جورتحول عجیبی می بینم كه بیشتر از تحولی است كه در مردها پیدا شده (است).» ودرجای دیگری فرمودند:  «بانوان ایرانی در قم و بلاد دیگر در این پیروزی پیشقدم هستند.» امام (ره) به این نکته اشاره فرموده اند: «زنان

مردان را تشجیع کردند، مردم ما مرهون شجاعت زنان شیردل هستند.»

 همچنین ایشان با اظهاراتی از قبیل زنان را قوت قلب دهندگان و تشویق کنندگان مردان در صحنه های بحرانی انقلاب معرفی می نمایند.

آری حضور زنان در عرصه های گوناگون نهضت انقلاب اسلامی ایران حضوری مقتدرانه و فعالانه بوده است که با تورقی به کتاب تاریخ انقلاب اسلامی می توان پی به این حضور برد. بانوان مجاهدی که در کنار همسران و پدرانشان به نقش آفرینی در عرصه

انقلاب پرداختند و به علت این نقش آفرینی توسط دستگاه حاکمه زندانی، شکنجه و به شهادت رسیدند تا نهال انقلاب به ثمر برسد. ناگفته نماند که نقش بانوان در انقلاب صرفا محدود به جریان انقلاب نبود بلکه حضور چشمگیر زنان و دختران در عرصه دفاع

مقدس و جنگ تحمیلی مثال زدنی وبی بدیل جلوه می کند که اذعان به این موارد تنها گوشه ای از مجاهدتهای زنان در عرصه دفاع از انقلاب و ارزشهای آن است.