آن وقت در چنين دنيايى، پيامبر اكرم دخترى تربيت مى كند كه اين دختر، شايستگى آن را پيدا مى كند كه پيامبر خدا بيايد دست او را ببوسد! بوسه بر دست فاطمه ى زهرا(سلام الله عليها) از طرف پيامبر را، هرگز نبايد حمل بر يك معناى عاطفى كرد. اين خيلى غلط و خيلى حقير است اگر ما خيال كنيم كه چون دخترش بود و دوستش مى داشت، دستش را مى بوسيد. مگر شخصيتى به آن ارجمندى، آن هم با آن عدل و حكمتى كه در پيامبر هست و اتكايش به وحى و الهام الهى است، خم مى شود و دست دخترش را مى بوسد؟ نه، اين يك چيز ديگر و يك معناى ديگرى است؛ اين حاكى است كه اين دختر جوان، اين زنى كه وقتى از دنيا رفته، بين هجده سال تا بيست و پنج سال سن داشته - هجده سال هم گفته اند، بيست وپنج سال هم گفته اند - اصلا در اوج ملكوت انسانى قرار داشته و يك شخص فوق العاده بوده است. اين، نگرش اسلام به زن است؛ سراغ اين برويد؛ هم در بررسي هاى مربوط به فرهنگ و مسائل اجتماعى و نگرش ها - كه اين خانم هاى عضو شوراى فرهنگى، اجتماعى زنان مسؤولش هستند - و هم در پرورش علمى - كه شما خانم هاى دانشمند دنبالش هستيد - سراغ اين برويد.
------------------------------
منبع: www.khamenei.ir
دیدگاه ها