د 1395/05/18 - 01:57
عصمت بیات یکی از ده زن خیاطی که پشت چرخ ها نشسته وتا می توانستند می دوختند، سرهاشان پایین بود ولحظه ای،نگاه شان را از سوزن وکوک های مداومش، نمی گرفتند.برای دوختن لباس های بیمارستان یک هفته قبل از عملیات به اهوازآمده بودند.خبر آزادی راهم،درهمان حال شنیدند.درحال دوختن لباس بودند یکی از دوستان آمد وگفت خرمشهر آزاد شده همگی سرهایشان را بلند کردند اول لبخند و خنده های بلند و ازخوشحالی گریه های بلند می کردند.
دیدگاه ها