بحرانی: دل هنرمندان ما با ارزش‌ها نیست، با آمریکا و اسکار است

خبرگزاری فارس: «شهریار بحرانی» با اشاره به لزوم توجه به نگرانی‌های رهبری در حوزه فرهنگ، اظهار داشت: دل هنرمندان ما باید با ارزش‌های‌مان باشد، دل‌مان با ارزش‌های‌مان نیست. دل ما، در آمریکاست. در هالیوود است. در اسکار است. ما خودباخته شده‌ایم. به گزارش خبرنگار سینمایی فارس، آخرین برنامه مجله سینمایی «هفت» جمعه شب 8 مهر با بحث پیرامون سینمای دفاع مقدس و نیز بحث و بررسی پیرامون فیلم «زندگی با چشمان بسته» (بدون حضور کارگردان و عوامل فیلم) روی آنتن رفت. در این برنامه که نظرخواهی آن، بهترین فیلم دفاع مقدس از نگاه مردم را جویا می‌شد، «لیلی با من است» با درصد بالاتری از آرا نسبت به فیلم‌هایی چون «مهاجر»، «کانی مانگا»، «سفر به چزابه»، «سرزمین خورشید» و «حمله به اچ 3» قرار گرفت در حالی که در این نظرخواهی نامی از سه‌گانه «اخراجی‌ها» پرفروش ترین فیلم سینمای دفاع مقدس که چندی پیش در یک برنامه تلویزیونی دیگر جزو سه فیلم برتر سینمای ایران در سی سال اخیر از طرف مردم برگزیده شده بود، برده نشد. در بحث ویژه این برنامه، «فریدون جیرانی» کارشناس و مجری برنامه در ابتدا با ارائه نظریه خود درباره سینمای دفاع مقدس، گفت: من معتقدم که ما ایدئولوژی را وارد سینمای جنگ کردیم، درست است که جنگ ما ایدئولوژیک بود و در این تردیدی نیست اما با این کار نگذاشتیم سینماگران مختلف با تفکرات و نگاه خاص خود به جنگ نزدیک شوند. دایره ای کشیدیم، متولی گذاشتیم -که همه متولیانش هم آدم های سالم و خوبی هستند- اما این متولیان همه گفتند باید از یک زاویه به جنگ نگاه کرد و همین باعث شد سینمای جنگ به سینمای حکومتی بدل شود و از تماشاگران و نسل جدید فاصله بگیرد و همین باعث شد الان اگر نسل جدید فیلمساز بخواهد وارد سینمای جنگ بشود برای این که انگ دولتی بودن نخورد، فیلم ضدجنگ بسازد. عده محدودی هم که در این سینما فعالیت می‌کردند، توان‌شان همین است و انتظار بیشتری نمی‌توان داشت و البته شاید آنها هم حرف‌هایی داشته باشند. به نظر من همین نکات، و وجود این دیوار، باعث شده ما فیلم حماسی خوبی راجع به جنگ و پیروزی‌های دفاع مقدس نداشته باشیم، سینماگران دفاع مقدس حسرت بخورند و دوستانی به سینمای اجتماعی و تصویر مصائب بعد از جنگ روی بیاورند. به گزارش فارس، در این برنامه «شهریار بحرانی» کارگردان فیلم‌هایی چون «گذرگاه»، «هراس» و «حمله به اچ 3» بحث خود را اینگونه آغاز کرد که: «برای چه سینمای دفاع مقدس اینقدر برای‌مان مهم است؟ برای این که نگاه آرمانی در آن وجود دارد ما تفاوت قائل می‌شویم، می‌گوئیم این نوع سینما، سینمایی است که در آن ارزش‌هایی مطرح می‌شود و گرنه، کل سینما و ژانرهای مختلف سینمایی می‌توانند مفید و سودمند باشند. ما معتقدیم سینمایی که به افرادی می‌پردازد که از جان و همه هستی خود در اوج فداکاری می‌گذارند، لابد در آن آرمان‌های دیگری هم مطرح می‌شود. وی در ادامه بحث خود گفت: ممکن است یک سینمای سرگرم کننده داشته باشی اما اثری در جامعه نگذارد. یعنی تاثیر فرهنگی نداشته باشد و در حد سرگرمی بماند. به این خاطر است که ما سینمای دفاع مقدس را مهم می‌انگاریم. در واقع بحث سینمای دفاع مقدس همان بحث آرمان‌ها و ارزش‌های موجود جامعه است. یک بحث زیربنایی فرهنگی است. در ادامه برنامه «سعید سهیلی» کارگردان فیلم «مردی شبیه باران» در پاسخ به پرسش «جیرانی» درباره این که آیا وجود دایره بسته مانع رشد سینمای دفاع مقدس شده، گفت: در بررسی این قضیه نباید دچار افراط و تفریط شد. باید اجازه داد که فیلمسازان نگاه‌های مختلف و متفاوتی به جنگ داشته باشند اما جنگ اتفاقی است که افتاده و به تعداد گسترده‌ای قیم واقعی دارد. یک فرزند شهید، یک مادر شهید، یک رزمنده، یک جانباز، یک جانباز شیمیایی، همه قیم این جنگ هستند، یعنی نباید اجازه داد یک فیلمساز برای این که فیلم بسازد بیاید با جنگ شوخی کند یا جنگ را خدای نکرده تحریف کند. درست است، باید اجازه داد درها باز شود و هر کس نگاه خود را به جنگ داشته باشد که این اتفاق نیفتاده... البته منظورم از شوخی نکردن با دفاع مقدس تولید نکوهش «لیلی با من است» ساختن نیست. «سهیلی» گفت:‌ من در سال‌های اخیر فیلم‌های موفقی را در سینمای دفاع مقدس می‌توانم مثال بزنم. فیلمی مثل «به کبودی یاس». من هم جواد اردکانی را می‌شناسم هم شهید برونسی را. با همین شناخت می‌گویم که «به کبودی یاس» فیلم بسیار خوبی بود که در جشنواره فیلم فجر هم مطرح شد، جایزه نگاه ملی را هم گرفت اما چه اتفاقی در اکران برایش افتاد؟ به عنوان مثال اگر یک میلیارد برای آن هزینه شد، صد میلیون در تهران و شهرستان فروخت! به گزارش فارس، در ادامه این بحث «شهریار بحرانی» با تأکید بر این که بهتر است در این زمینه به حرف‌های اصولی مراجعه کرد، به دیدار مقام معظم رهبری با مسئولان نظام در مرداد ماه امسال اشاره کرد و گفت: اگر به بیانات آقا در دیدار با مسئولان نظام جمهوری اسلامی رجوع کنیم متوجه می‌شویم که ایشان بر این تأکید کرده‌اند که در باب فرهنگ مشکلاتی داریم و در این زمینه‌ها کوتاهی کرده‌ایم. ایشان در بیانات‌شان فرموده‌اند: «در زمینه‌ فرهنگ، اخلاق عمومى و عدم رواج فضائل اخلاقى، مشکلاتى داریم. باید روزبه‌روز فضائل اخلاقى در بین ما رشد کند. صبر ما، شکر ما، ذکر ما، احسان ما، مروت ما نسبت به دیگران، اجتناب ما از ایذاء دیگران، میل ما به خدمت به دیگران، روزبه‌روز باید در بین جامعه رشد پیدا کند. اینها به خودى خود پیش نمى‌آید؛ اینها کار لازم دارد، تلاش لازم دارد. در این زمینه‌ها کوتاهى داریم. رواج فرهنگ اسراف و تجمل‌گرائى در جامعه، رشد یا عدم توقف میل به خشونت در برخى از بدنه‌ جوان کشور، مضر است. ما فیلم‌هائى پخش می‌کنیم که خود آن کسانى که سازنده این فیلم‌ها هستند، به خودشان هشدار می‌دهند و می‌خواهند خطر این فیلم‌ها را که تولید خشونت در جامعه است، متوقف کنند؛ ولى ما حالا داریم اینها را منتشر می‌کنیم. این‌ها مضر است. رواج خشونت هشدار می‌دهند تولید خشونت مضر است.» ایشان فرمودند که «عدم مقابله‌ درست و منطقى با تباه کردن نسل جوان، یکى دیگر از مشکلات ماست. یک نقشه، تباه کردن نسل جوان است. ما در این خصوص تا حالا مقابله‌ درستى نداشته‌ایم و موفق نشده‌ایم. همچنین مواد مخدر صنعتى و تهییج غریزه‌ جنسى و از این چیزها. طرح درست مبانى اعتقادى؛ چه مبانى اعتقادى مربوط به اسلام، چه آنچه که مربوط به انقلاب و نظام جمهورى اسلامى است. عرض کردیم؛ نقاط قوت، امیدهاى ما را افزایش می‌دهد، ظرفیت‌ها را به ما نشان می‌دهد؛ نقاط منفى اولویت‌ها را به ما نشان می‌دهد که چه کار باید بکنیم.» به گزارش فارس، «شهریار بحرانی» در ادامه با اشاره به اهمیت این سخنان که مقام معظم رهبری به عنوان دیده‌بان فکری نظام مطرح می‌کنند، اظهار داشت: من پس از این سخنان در انتظار بودم که یک هفته بعد، یا مدتی بعد، مسئولان اعلامیه بدهند، عکس‌العمل نشان بدهند، دولت، مجلس، دانشگاه‌ها، حوزه و... برنامه بدهد، 10 روز بعد از آن برنامه‌ریزی بکنند اما اصلا آب از آب تکان نخورد! سخنان ایشان درباره مباحث مربوط به ماجرای فرهنگ و خطراتی که فرهنگ را تهدید می‌کند، به امروز برنمی‌گردد و آقا، سالیان سال است دارند هشدار می‌دهند. در کتابی که اخیرا منتشر شده، می‌گویند از سال 73 یعنی 17 سال پیش این نگرانی را داشته‌اند. گفته‌اند من مشکلی با بحث‌های جامعه‌شناسی و اقتصاد و... ندارم و ما در این مباحث پیروز می‌شویم اما شب‌ها از بابت مشکلات فرهنگی، خوابم نمی‌برد. ما هم مسئول بوده‌ایم و هستیم اما همه در حالت غفلت به سر برده‌ایم. وی ادامه داد: ما از بس که به هشدارهای مقام معظم رهبری اعتنا نکردیم، دو سال پیش که بحرانی در جامعه ما به وجود آمد، یکسری از دوستان ما از خاکریز اول جبهه فرهنگی خارج شدند. گفتند ما دیگر در این خاکریز نمی‌مانیم، اینجا به ما غذای فرهنگی و فکری داده نشده... دوام نیاوردند و رفتند. از کجا معلوم 10 سال دیگر بنده بتوانیم دوام بیاوریم؟ ما به عنوان یک سرباز فرهنگی مدام در خاکریز اول باید پیغام بدهیم به ما اسلحه بدهید. از نظر فکری، معرفتی، اخلاقی ما باید جریان قوی داشته باشیم، یعنی یک جریان صحیح در این زمینه باید موجود باشد. «بحرانی» اظهار داشت: آقا در همان دیدار می‌فرمایند: «میل به رفتارهاى قبیله‌اى در میدان سیاست، در میدان اقتصاد، از دیگر نقاط ضعف ماست. رفتار قبیله‌اى معنایش این است که تخطئه یا تأییدى که نسبت به کار کسى میکنم، ناشى نباشد از ماهیت عمل او؛ ناشى باشد از نحوه‌ى ارتباط او با من. اگر از قبیله‌ ما کسى کار خطائى انجام داد، راحت قابل اغماض باشد؛ اما از قبیله‌ مقابل اگر همان کار را انجام داد، این قابل پیگیرى و تعقیب می‌شود. کار خوب اگر از کسى که مربوط به قبیله‌ ماست، انجام گرفت، قابل تحسین و تشویق باشد؛ اگر از قبیله‌ دیگر بود، نه. رفتار قبیله‌اى این است. این رفتار، اسلامى نیست، انقلابى نیست. ما متأسفانه اینگونه رفتار را در میان خودمان داریم. نمی‌گویم همه‌گیر است، فراگیر است؛ اما وجود دارد.» به گزارش فارس، سازنده «ملک سلیمان» اظهار داشت: فضایی که ما در آن زندگی می‌کنیم، فضای بدی است. در فضایی تؤام با کینه و نفرت و انتقام‌جویی به سر می‌بریم. گروه بندی کرده‌ایم و نمی‌توانیم کار فرهنگی درست بکنیم. نگاه به سینمای جنگ هم در فضای قبیله‌ای بسته صورت می‌گیرد ما باید این قالب را بشکنیم تا بتوانیم نگاه سالم داشته باشیم. در ادامه این مباحثه، «سعید سهیلی» با اشاره به این که باید آثار مثبت سینمای دفاع مقدس بر جامعه را هم دید، گفت: کدام ابزار هنری به اندازه سینما به دفاع مقدس ادای دین کرده است؟ واقعیت این است که سینما خیلی ادای دین کرده. البته نه به اندازه کافی و وافی. گل سرسبد سینمای ایران، سینمای جنگ است. وی با اشاره به پخش مجدد «گذرگاه» (ساخته شهریار بحرانی) از سیما در روزهای اخیر، گفت: در این فیلم روابط درست و صمیمی بود، سکانس‌های جذاب آن هنوز دیدنی بود. یا مثلا فیلم «هور در آتش» (عزیزالله حمیدنژاد» که هنوز دیدنی است. وی گفت: غفلت‌ها هست اما بچه‌های سینما به وظیفه خود عمل کرده‌اند. من هم قبول دارم که فیلم‌های گذشته جنگی ما نسبت به فیلم‌های الان بهتر بوده‌اند و این قضیه افت کمی و کیفی آثار دفاع مقدس باید کارشناسی شود. اما «شهریار بحرانی» در ادامه بحث پرونده ویژه برنامه «هفت» گفت: امروز فیلم‌های خوب سینمای دفاع مقدس راضی کننده نیستند. حتی سراغ فیلم‌های خوب هر کدام از هنرمندان را می‌گیرید، می‌گوید من به آن فیلم راضی نمی‌شوم و وظیفه‌ام خیلی سنگین‌تر بوده است. من از خودم شروع می‌کنم. واقعیت این است که ما نتوانسته‌ایم آن فضای پرنوری که بر جبهه‌های جنگ حاکم بوده با فیلم و سینما به مخاطب و به این نسل منتقل کنیم. در بعضی از کارهای مستند مثل «روایت فتح» و ... سینما مقداری به واقعیت دفاع مقدس نزدیک شد اما الان که خودمان به آن فیلم‌ها نگاه می‌کنیم می‌بینیم که خود فضا خوب است اما الحاقاتش مثل صدا، تدوین و ... خوب نیستند. مشکلات دیگه‌ای دارد و با این وصف، راضی‌کننده نمی‌تواند باشد. می‌گوییم نه!این سینمایی نیست که سینمای ماندگاری باشد، یعنی سینمایی باشد که بتواند اصل و اساس را منتقل کند. در این بخش «فریدون جیرانی» به این اشاره کرد که دیدگاه «بحرانی»، راه تازه را برای نسلی که می‌خواهد تجربه کند، می‌بندد. این نگاه نگران‌کننده است. در پاسخ، «شهریار بحرانی» گفت: اشکالی ندارد! برخی ترس‌ها و نگرانی‌ها خوب است. چرا ما بیاییم در وادی که به آن می‌گوئیم مقدس و نتوانیم به آن ادای دین بکنیم؟ خب اگر در این زمینه کار نکنیم بهتر است. چرا که اینجا مملکت فردوسی و افراد خیلی بزرگی است که فقط به ایده‌آل‌ها فکر می‌کرده‌اند و ما مدام می‌خوایم سطح را بیاوریم پایین‌تر و بگوئیم حالا این جوان و آن جوان هم بیاید و... به گزارش فارس، در ادامه «سعید سهیلی» گفت: اگر واقع‌بینانه نگاه کنیم، اتفاق‌های خوبی هم در سینمای دفاع مقدس افتاده و می‌افتد. به عنوان مثال من بابت ساخت سریال «وضعیت سفید» که اخیرا پخش آن از تلویزیون شروع شده، به آقای نعمت‌الله خسته نباشید می‌‌گویم چون من می‌دانم ساختن این سریال چقدر سخت بوده و او چقدر خوب کار کرده... وی در ادامه گفت: درست است. باید خیلی آرمانی نگاه کرد برای من و آقای بحرانی دیر است اما برای نسل جدید فرصت آزمون و خطا و تجربه هست. باید فیلمی بسازیم که با همه وجود اعتقاد داریم تا گام‌های بلندتری برداریم. بحرانی در ادامه گفت: اگر قرار است کسی را تربیت بکنیم ما خود هم نیاز به تربیت داریم. در بحث اخلاق می‌بینیم در کسانی که سنی ازشان گذشته هم اخلاق وجود ندارد. همه داریم به یکدیگر حمله می‌کنیم، در فضایی خیلی خشن نسبت به یکدیگر بی‌اخلاقی و بی‌ادبی می‌کنیم. در این فضا خودمان نمی‌توانیم کار خلاقه خوبی ارائه دهیم. خودمان فضای خودمان را تیره و مسموم کرده‌ایم. یکسری جوان را می‌خواهیم بیاوریم و بگوئیم شما برای ما تولید فکر بکنید؟ آن هم جوانانی که در این فضای مسموم رشد می‌کنند و ما را می‌بینند. وقتی بزرگ‌ترهای ما به جان هم افتاده‌اند؛ اینها چه سرمشق‌هایی می‌توانند داشته باشند؟زمان جنگ الگوها فرمانده‌ها و شهدا بودند، ایثارگران بودند اما الان شرایط بد و مسموم است. وی اظهار داشت: من گفتم به این سادگی نیست که جوان‌ها بیایند تجربه کند. این تجربه فنی می‌شود. مثل این که شما به یک تحلیل‌گر بزرگ سینمایی بگوئید نظرت راجع به سینما چیست و بگوید که سینما از دو بخش تشکیل شده، یکی فیلم‌های 35 میلی‌متری و یکی فیلم‌های دیجیتال و ویدئویی. این نگاه کل تاریخ سینما را زیر سوال می‌برد. منظرمان را باید اصلاح کنیم. نسبت به سینما منظر فنی نداشته باشیم. جوان‌ها بیایند تجربه کنند، اما چه را تجریه کنند؟ اصول فیلمبرداری را؟ وسائل و دوربین و... را؟ دکوپاژ را؟ فرهنگ چیزی نیست که با تجربه میدانی به دست بیاید. مبنای فرهنگ تفکر صحیحی است که تبدیل به اعتقادات بشود. این اعتقادات به اصطلاح قرآنی، باید به قلب انسان وارد شود و به زبان و رفتار انسان بیاید تا وارد فیلم ما بشود. فیلمساز اگر خودش اعتقادات درستی نداشته باشه چطور میتواند دست بقیه را هم بگیرد؟ خودش تاریک و گمراه باشد، گیج باشد و نداند، نگاه غربی داشته باشد، چگونه می‌تواند این کار را بکند؟ وی اظهار داشت: این خیلی بد است که نخبگان ما و بزرگان سینما فقط به غرب نگاه می‌کنند. به گزارش فارس، در ادامه این بحث، «مسعود فراستی» منتقد سینما به عنوان پژوهشگر سینمای دفاع مقدس به بحث وارد شد و گفت: آقای بحرانی در بحث خود خیلی آرمانی گفت که فیلم‌های قبلی سینمای جنگ ما جواب نمی‌دهد. این از یک زاویه درست است و از یک زاویه دیگر نیست. به اعتقاد من آن فیلم‌ها از فیلم‌های امروز سر هستند یعنی همچنان «دیده‌بان» حاتمی‌کیا از امروز سینمای ایران جلوتر است. از امروز فیلمساز هم جلوتر است. هنوز «سفر به چزابه» از همه فیلم‌های امروز جلوتر است. یا فیلم آقای حمیدنژاد یعنی «هور در آتش» که از امروز خیلی جلوتر است. آن فیلم‌ها، فیلم‌های خوبی هستند که همین امروز هم وقتی آنها را می‌بینیم، برای‌مان زنده هستند و می‌توانند من را یک قدم به بحث جنگ، به آن آدم‌ها، آن فضا نزدیک کنند. فیلم‌های امروز، ما را به آن فضا نزدیک نمی‌کنند. من اخیرا هر چه فیلم جنگی دید‌ه‌ام - که همه را دیدم - اینگونه بوده‌اند. در ادامه «سعید سهیلی» گفت: آن زمان حس و حال بیشتر بود و امروز خیلی سراغ تکنیک و فضاهای دیگر رفته‌ایم... «فراستی» در ادامه با برشمردن علت این عقب‌گرد گفت: علت این است که زندگی ما مماس با این حرف‌ها نیست. اگر «هور در آتش» یا «دیده بان» درمی‌آیند، صرف وجود یک فیلمنامه خوب نیست، اعتقاد پشت‌اش است. یعنی آدم‌هایی که این فیلم‌ها را ساختند به آن چیزی که در فیلم‌شان گفتند اعتقاد داشتند و زندگی‌شان هم، مماس با آن بود. در سینما اگر تو با آن حرفی که می‌خواهی بزنی، مماس نباشی، نتیجه درستی نمی‌گیری. یعنی این که سینما از سویی برای من فیلمساز برج سازی باشد و از یک طرف بخواهم حرف جنگ بزنم. مگر با هم شوخی می‌کنیم؟ اصلا غیرممکن است. این که الان برای زندگی کردن مجبور باشم فیلم کمدی سطح پایین بسازم و بعد راجع به جنگ هم مسئله داشته باشم ، اینها با هم دیگر جمع نمی‌شود. وی اظهار داشت: شرایط امروز، شرایط اواخر دهه 60 و اوائل دهه 70 (که آن فیلم‌های اشاره شده ساخته و نمایش داده شدند) نیست. اوضاع اقتصادی، آن نیست. اوضاع سیاسی ابدا آنگونه نیست. ما از دفاع مقدس فاصله گرفته‌ایم. ما وقتی از یک فیلمساز «آژانس شیشه‌ای» را داریم که انتهای بحث دفاع مقدس سازنده آن است، بعد ناگهان «موج مرده» را داریم، این تفاوت، تفاوت بین این دو زمان است، «موج مرده» همه حرف‌ها را پس می‌گیرد در حالی که «آژانس شیشه‌ای» آن حرف‌های باارزش را می‌زد و «دیده‌بان» می‌گفت جنگ چه ارزش‌هایی را داشته است. به گزارش فارس،‌ در ادامه برنامه «هفت» مسعود فراستی گفت: ما از فیلمساز تغییر کرده‌ای که دیگر مسئله جنگ ندارد، چگونه می‌خواهیم فیلم جنگی بسازد؟ ما نباید امروز از فیلمسازانی که قبلا فیلم جنگی خوب داشتند، توقع ساخت فیلم‌هایی مثل دیروز داشته باشیم. سینماگرانی که دغدغه‌های‌شان تغییر کرده -حالا این که چه می‌سازند، چه چیزهایی را شبیه سینمای موفق دیروزشان کرده‌اند و شبیه روز شدن‌شان - بماند چرا که بحث دیگری است. ما دیگر با آن آدم‌ها طرف نیستیم. یکی دو فیلم ساختند بعد تمام شدند. تجربه‌های جدیدشان دیگر در ادامه پیگیری وضعیت آن آدم‌ها قابل ارزیابی نیست. آمده‌اند درباره عشق و عاشقی و مسائل دیگر حرف می‌زنند، ظاهر اجتماعی هم به آثارشان می‌دهندو... فراستی گفت: آقای بحرانی فیلم جنگی دارد، اما دیگر دغدغه جنگ را در آثارش نمی‌بینم. در شخصیتش وجود دارد اما خودش در سینما دغدغه تاریخی دارد و «مریم مقدس» و «ملک سلیمان» می‌سازد. یا «سعید سهیلی» که از سینمای دفاع مقدس شروع می‌کند اما از آن سینما کنده می‌شود و سراغ تجربه‌های دیگر می‌رود. من نمی‌توانم به او بگویم آن تجربه‌ها را فراموش کن و به آن فیلم‌های قبلی برگرد. فراستی اظهار داشت: چند روز پیش گفت وگویی خواندم که فیلمسازی در آن گفت که اگر به من امکانات بدهند من فیلم‌هایی در حد فلان فیلم و بهمان فیلم را می‌سازم که فیلم‌های خوب جنگی‌اش بوده‌اند. نمی‌تونی بسازی عزیز من! اصلا بحث امکانات مطرح نیست. امکانات بحثی به‌شدت فرعی است. پرسش من این است که مگر قبلا تو با تیر و تفنگ فیلم ساختی؟ که الان تیر و تفنگ به‌ تو نمی‌دهند؟! تو با اعتقاد به دفاع مقدس، آن آدم‌ها و آن فضا، فیلم ساختی. وی در پاسخ به «فریدون جیرانی»‌ درباره تغییرات طبیعی افراد و بیهوده بودن این انتظار که آنها همان آدم قبلی بمانند، گفت: ابدا من این انتظار را ندارم. خودشان این انتظار را دارند یا به آن دامن می‌زنند. نمی‌دانند که این دروغ است! تو، در آن فضا زندگی نمی‌کنی. دیگر آن حرف‌ها را باور نداری. زندگی‌ات هم مماس با آن حرف‌ها نیست. حرف‌های دیگری داری. خیلی خب. وقتی آن دغدغه و فضای زیستی را نداری و ادای این را درمی‌آوری که نسبت به آن دوره هنوز نوستالژی داری یا مسئله داری، این دروغ است. اول به خودت دروغ می‌گویی، بعد به من مخاطبت دروغ می‌گویی... به گزارش فارس، در ادامه برنامه ویژه «هفت» درباره سینمای دفاع مقدس، «مسعود فراستی» گفت: طیف فیلمسازان جوان‌تر از کجا باید جنگ بیاید از نظر ذهنی، در پس اندیشه‌شان قرار بگیرد و محکم‌شان کند تا درباره یک دوره فیلم بسازند؟ از یک فضای متوهم و وهمی؟ نه! جوان‌تر ها باید از یک فضای تجربه شده حرف بزنند. مگر می‌شود بدون تجربه (تجربه مستقیم یا تجربه مبتنی بر تحقیق) درباره دفاع مقدس فیلم ساخت؟ من وقتی فاقد تجربه و فاقد پیوند با آن آدم‌ها هستم، نمی‌توانم در این زمینه به جایی برسم. به گزارش فارس، در ادامه این نشست،‌ «شهریار بحرانی» گفت: آن چیزی که ما در بحث خلاقیت می‌گوئیم و اعتقاد داریم که هسته اصلی کار هنری است، از کجای برمی‌خیزد؟ از قلب ما. در کار هنری این خلاقیت باید از قلب ما بیرون بیاید. در حقیقت آقای فراستی می‌گوین اگر قلب در این فضا نباشد و مسموم باشد، این تولید انجام نمی‌شود. اگر هم تولیدی انجام بدهیم، اسمش را هم اسم انقلابی و جنگی بگذاریم، دروغ گفته‌ایم و این کاملا درست است چون کار، به دل نمی‌نشیند. وی با رجوع مجدد به دیدار مسئولان نظام با رهبر معظم انقلاب، گفت: مقام معظم رهبری در آن دیدار، پس از اشاره به قدم‌هایی که در بحث عدالت و مباحث اقتصادی برداشته شده، وقتی می‌رسند به بحث فرهنگ، در این باره صحبت می‌کنند که ما مشکلات زیادی در حوزه فرهنگ داریم. ایشان در آن دیدار فرمودند که «چند سال پیش من در یکى از مجلات آمریکائى دیدم که مصلحینى در آنجا پیشنهاد کرده بودند که این فیلم‌هاى رائجِ غالبِ هالیوودى را که در آنها یا شهوت بود یا خشونت، یواش یواش کم کنند و فیلم‌هاى خانوادگى، فیلم‌هاى معصومانه و نجیبانه را رائج کنند. آنها به فکرند، حالا ما تازه از آنها یاد گرفته‌ایم!» بحرانی با اشاره به لزوم بررسی و دقیق شدن بر نگرانی‌های رهبری در حوزه فرهنگ، ادامه داد: من دلی صحبت می‌کنم. دل مان باید با ارزش‌های‌مان باشد، دل‌مان با ارزش‌های‌مان نیست. دل من، در آمریکاست. در هالیوود است. در اسکار است. در این فکر هستیم که فلان شخص خارجی بهتر از ما می‌تواند درباره ما نظر بدهد. ما خودباخته شده‌ایم. حتی نخبگان‌مان هم این‌طوری فکر می‌کنند. وقتی با آنها صحبت می‌کنیم، می‌بینیم این آدم، آن آدمی نیست که ده سال، پانزده سال پیش بوده است. «جیرانی» در ادامه به «بحرانی» گفت: حرف‌های شما، راه هر تحلیلی را می‌بندد، که «بحرانی»‌ در پاسخ گفت: باید یک کم آدم‌های خواب را تکان بدهیم! و به آنها بگوییم بابا بیدار شوید! ما داریم به سمت یک سقوط و بحران بزرگ پیش می‌رویم. ما اگر خودمان را بیدار نکنیم، دشمن به ما ضربه می‌زند و در آستانه فتنه‌های دیگری قرار می‌گیریم و هر مسئله کوچکی در کشور، برای ما فتنه می‌شود و مشکل پیدا می‌کنیم... این کارگردان با اشاره به لزوم آسیب‌شناسی در این زمینه اظهار داشت: حضور در سینمای دفاع مقدس و پرشور بودن در این سینما، به سن و سال نیست. ما در آن دوران، زندگی داشتیم و احساس حی بودن می‌کردیم چون هدف گذاری و هدفمندی داشتیم. آرمان‌هایی داشتیم و به سمت آن حرکت می‌کردیم، الان چنین چیزی موجود نیست. به گزارش فارس، در بخش دیگری از این نشست، «سعید سهیلی» با اشاره به برخورد بد با فیلم «زم‌هریر» ساخته علی رویین‌تن در جشنواره دو سال پیش، گفت: بحث قبیلگی آنقدر اذیت می‌کند و آنقدر به صورت یکدیگر چنگ می‌زنیم که هر کسی از حضور در سینمای دفاع مقدس منصرف می‌شود چون وحشت زده می‌شود! جوانی فیلم ساخته، اصلا بگوییم بدترین فیلم تاریخ سینمای ایران را ساخته باشد اما نحوه برخورد با وی باعث می‌شود صدها نفر دیگر جرأت نکنند وارد این عرصه شوند. این چه وضعیتی است؟ «بحرانی» هم در ادامه با تأیید این وجود این وضعیت گفت: وضع به گونه‌ای است که من منتظرم یک نقطه ضعف از فلان آدم بگیرم و او را زیر ذره‌بین ببرم. به گزارش فارس، در ادامه «فریدون جیرانی» با مطرح ساختن بحث تغییر زمانه و عوض شدن آرمان‌ها، گفت: در آن روزگار آدم‌های زیاده خواه، آدم بد‌های قصه‌ها بودند اما در دوره فعلی که حرص به تجمل گرایی در جامعه وجود دارد چطور می‌توان مثل دیروز درباره جبهه صحبت کرد؟ در این بخش «سعید سهیلی» گفت: آن زمان سر پست نگرفتن دعوا بود الان سر پست گرفتن! وی در ادامه به ذکر خاطره‌ای از یکی از هم‌رزمانش در دفاع مقدس پرداخت و گفت: یک آقایی به نام هادی سعادتی از بچه‌های لشگر 5 نصر، از اول جنگ در جبهه بود تا انتهای جنگ. آقای قالیباف هم میشناسندش. در تمام مدت این هشت سال، فرمانده‌ها خود را کشتند تا او فرمانده لشکر شود، اما نشد. فرمانده لشکر شهید شد گفتند تو معاونش باش، قبول نکرد تا انتهای جنگ... آن زمان هم رفت سراغ آموزش و پرورش و دارد زندگی خودش را پیش می‌برد و به عنوان معلم دارد درس می‌دهد. امروز اما، سر معاونت سینمایی شدن و مدیریت خانه سینما و کارگردانی و ... جنگ و دعواست. این خود یک سوژه تکان دهنده است از آن سوژه‌های بسیاری که تصویرکردن‌شان در سینمای دفاع مقدس نیاز به تیر و تفنگ ندارد. وی ادامه داد: البته بحث امکانات، یکی از مباحث و معضلات سینمای دفاع مقدس است اما تنها معضل این سینما نیست. سینمای جنگ برخلاف آنچه به نظر می‌آید، متاسفانه متولی زیاد دارد و این موجب شده تکلیف آدم‌ها در این سینما مشخص نباشد. من معتقدم که امکانات یک بحث است اما بحث اصلی، همان داشتن دغدغه است. در ادامه «شهریار بحرانی» اظهار داشت: هنرمند از قلبش و آنچه که نوشیده باید استفاده کند و آثاری را خلق کند. تا وقتی که آن شخص هنرمند چیزی در چنته ندارد، پیشنهادم این است که کار نکند. وی اظهار داشت: درخواستم از علما نیز این است که جامعه را تغذیه فکری و معارفی بکنند. باید وجودمان -به هر صورتی که عملی است - از معرفت پر شود تا بتوانیم کار مفید کنیم وگرنه بهتر است کار نکنیم. به گزارش فارس، در ادامه این نشست، «مسعود فراستی» گفت: پر شدن وجود از معرفت، بدون مماس بودن زندگی با آنچه قرار است تصویر شود، در نمی‌آید. من اگر احتیاج به چیزی داشته باشم از نظر تفکری باید آن‌طوری زندگی کنم اگر این نباشد، بزرگ‌ترین آدم‌های تاریخ بشریت بیایند و بگویند درست این است، این فایده ندارد. وقتی زندگی من بر این رویکرد مماس نیست، اگر اهل این راه هستم، زندگی‌ام را باید تغییر دهم. اگر هم اهلش نیستم، مردانه بگویم من اهلش نیستم! «فراستی» در ادامه نظر «فریدون جیرانی» درباره شرایط آماده برای تغییر رویکردهای زندگی به عنوان یک واقعیت اجتماعی را رد کرد و در ادامه «بحرانی» به لزوم رخ دادن این اتفاق اشاره کرد که «باید یک جریان صحیح قوی فکری و معرفتی بیاید و جامعه را پاکسازی کند» «فراستی» در ادامه گفت: بله، باید جامعه ، از این جامعه مصرف زده که شب‌ها در خیابا‌ن‌ها شوی ماشین‌های آخرین سیستم صد میلیونی به بالا به چشم می‌خورد، تغییر یابد. در این جامعه اگر کسی بخواهد همان جور زندگی کند که قبلا می‌کرد، او اصلا از جامعه اوت می‌شود. وقتی شرایط تغییر کند، فرهنگ مماس با آن شرایط تغییر می‌یابد و آن وقت، من آماده می‌شوم حرف درست و حسابی تو را گوش بدهم وگرنه، در شرایط حاضر، آقای ‌جوادی‌آملی حرف بزنند، علامه طباطبایی که افتخار فلسفه و عرفان ماست زنده شوند، امام (ره) بیایند، ملاصدرا بیاید، این کار نمی‌کند. «فراستی» در پایان این بخش برنامه «هفت» از سینماگران دفاع مقدس خواست تا در بحث جنگ، تخیل نکنند. وی گفت: در هر زمینه‌ای که می‌خواهید تخیل کنید، در بحث جنگ، تخیل ممنوع! در بحث دفاع مقدس باید بازسازی واقعیت بکنیم. روی واقعیتی که گذشته، تحقیق کنیم. اندکی به آن نزدیک شویم، به آن آدمها، دو روز یا چند روز نزدیک شویم، هم‌نفس شویم تا با شناخت واقعیت موجود فضای دوران دفاع مقدس حرف درست بزنیم. فراستی همچنین با انتقاد از دیدگاه «شهریار بحرانی» درباره «روایت فتح» گفت: یک جمله آقای بحرانی گفت که من با آن مخالفت می‌کنم چرا که «روایت فتح» به نظرم، از حیث هنری، مهم‌ترین سند جنگ دفاعی ماست و هیچ فیلم کل تاریخ سینمای ایران به اندازه روایت فتح سید مرتضی با آن نریشن‌های خاص که به شدت پروپاگانداست و می‌خواست باشد، مؤثر نیست. این مهم‌ترین سند تصویری جنگ ماست و من آن اشکالات را اصلا وارد نمی‌دانم. وی در ادامه با برشمردن فیلم‌هایی اولیه فیلمسازان دفاع مقدس گفت: «دیده‌بان» قطعا از «مهاجر» بهتر است، فیلم مرد تری است و... «فراستی» در بخش آخر انتقادات خود اظهار داشت: سازندگان فیلم‌های ضدجنگ ما به بهانه این که روشنفکر هستند، راه اشتباه می‌روند. آقایان معتقدند که روشنفکر یعنی این که ضد جنگ باشد و متوجه این نیستند که در جنگ تحمیلی، ضد جنگ بودن به شدت ارتجاعی است. ما مخالف کدام جنگ هستیم؟ من نمی‌فهمم! واقعیت این است که ما مخالف جنگ تجاوزگرانه‌ایم و موافق جنگ دفاعی. اگر فیلمسازی این بحث را نفهمد و باصدای بلند پزروشنفکری بگیرد، به شدت راه باطل و عقب‌افتاده‌ای رفته است. به گزارش فارس، «شهریار بحرانی» نیز در بخش آخر سخنان خود در برنامه «هفت» جمعه شب گفت: ما چقدر فیلم درباره عملیات‌های دفاع مقدس که هر کدامش یک اثر هنری و الهی است، کار کرده‌ایم؟ مثلا فرض کنیم والفجر 8 یا آزادسازی خرمشهر، آیا کل عملیات یا ماجرای عملیات را ساخته‌ایم؟ بعضی جاها، خود امام راحل می‌گفتند که خدا بود که این شهر را آزاد کرد، با این دیدگاه (یعنی با دیدگاهی که انسان را از آن عملیات متوجه ارزش و مفهوم بالاتری کند) باید بیشتر کار کنیم. در دفاع مقدس خیلی جاها ، خدا عامل اصلی فتح بود و ما بیان این عامل اصلی را در سینما کنار گذاشتیم. «سعید سهیلی» نیز در بخش آخر سخنان خود گفت: من چند روز پیش فیلمی با بازی زنده‌یاد «ابراهیم اصغرزاده» دیدم. به روحش درود می‌فرستم و یادش را گرامی می‌دارم. او از بی‌سیم‌چی‌های خوب لشکر پنج نصر بود که در فیلم «مهاجر» بازی کرد. روحش شاد.