شهید فاطمه کوچی
نام پدر: محمدآقا
تاریخ تولد: 1326
محل تولد: کاشان
تاریخ شهادت: 9/5/1366
محل شهادت: مکه
نحوه شهادت:
مزار شهید: گلزار شهدای کاشان
کلامی با تو
«ای شهید! آگاهی که گریه هایم در گلزار شما برای تیره روزی، سرگردانی و گمراهی خودم بوده وگرنه شما که عند ربهم یرزقونید و ما جیره خواران شمایم، خوب می دانم. هر گاه دست یاری به سوی تان دراز کردم. دست رد به سینه ام نزدید. هرگز فراموش نمی کنم که چگونه با پرتو نور شما، بر دل ظلمت زده ام، تأثیری شگرف و تحولی عظیم در زندگی ام داشته اید.»
« شهید حاجیه خانم فاطمه کوچی در سال 1326 روز عید نوروز در خانوادۀ مذهبی و عاشق اهل بیت دیده به جهان گشود. از سن 7 سالگی علاقه خاصی به نماز و روزه داشت و از همان دوران علاقه خودش را نسبت به دستورات دین اسلام نشان می داد. درسن 17 سالگی ازدواج کرد و ثمره ازدواجش 6 فرزند می باشد، وی در تربیت فرزندانش بسیار کوشا بود و همیشه سعی می کرد تا آنها را با ایمان تربیت کنند وسفارش می کرد که در راه خدا قدم بردارند. تشویق می کرد تا قرآن بیاموزند ودرس بخواند. از اسراف کردن بی زار بود و دیگران را توصیه به صرفه جویی می کرد. صحبت هایش بیشتر در مورد آخرت و روز قیامت بود. از غیبت کردن و تهمت زدن پرهیز می کرد. تنها آرزوییش این بود که در راه خدا شهید شود. دوست نداشت که در سن پیری و با مرگ طبیعی از دنیا برود ویا در بستر بیماری بمیرد. بارها می گفت: «که من دوست ندارم در بین مردگان معمولی دفن شوم. دلم میخواهد که در بین شهیدان و در میان قطعه شهدا دفن شوم.» در برابر خویشان و اقوام متواضع بود. حجاب را راعایت می کرد و بسیار تأکید داشت که زنان باید حجاب خود را حفظ کنند. الگویش حضرت فاطمه(س) بود و از دستورات او پیروی می کرد.
دوران انقلاب در تظاهرات علیه رژیم پهلوی شرکت گسترده ای داشت و با حضور خویش در مراسم ها ابراز تنفر از ظلم و بی عدالتی می نمود. عشق و علاقه خاصی نسبت به امام و روحانیّت داشت و همیشه از روحانیّت طرفداری می کرد. منزلشان در خیابان طالقانی بود. در اوج تظاهرات مردمی یک روز مأموران شاه با پرتاب گاز اشک آورد و تیراندازی داخل کوچه به مردم حمله کردند او فوراً در خانه را باز کرد و داخل حیاط آتش روشن کرد. تا تظاهرکندگان پناه گیرند. زمان جنگ تحمیلی در پشت جبهه با کمک خواهران در جمع آوری کمک های مردمی سهم به سزایی داشت. جهت برگزاری جلسه قرآن برای خواهران در محل خیلی تلاش کرد. قبل از سفر حج انگار می دانست که برگشتی برای او نیست. شبی که اقوام برای خداحافظی و بدرقه او رفته بودند وی گفت: «شب برگشت هم بیایید! مثل الان خواهد بود. فقط آن موقع گلاب اضافه خواهد بود.» در وصیت نامه اش نوشته بود زندگی و مرگ دست خداست و هر موقع که خداوند بخواهد مرگ من فرا خواهد رسید. هر وقت یاد من کردید. حمد قرآن بخوانید و هر چه خداوند دستور داده عمل کنید. همیشه یاد خدا باشید و مرگ را فراموش نکنید.
در مکه به خدمه کاروان در مورد تقسیم غذا کمک می کرد طوری که بین خانم های کاروان به کمک و همیاری معروف بود . مدیر کاروان می گفت: «قبل از مراسم راهپیمایی در مکه او نزد من آمد ومقدار پولی که همراهش بود را در اختیار من گذاشت و گفت: «اگر شهید شدم این پول را برای بچّه هایم سوغاتی بخر و حتماً جنازه ام را به ایران برگردانید.»
قبل از رفتن به حج در مورد آمدنش و چگونه برگذاری مراسم زیارتی اش گفت: «مراسم زیارتی من در مسجد خواهد بود وشما فقط برای آمدنم.گلاب تهیه کنید. زیرا من خودم برنمی گردم.»
عروج ملکوتی
« وی در سال 1366 هجری شمسی با حاصل دست رنجش به خانه خدا مشرف شد و در روز جمعه 9 مرداد ماه همان سال در جمعه خونین مکه در راهپیمایی برائت از مشرکین، هنگامی که تنفر و انزجار خویش را از مشرکین نشان می داد، در سن 40 سالگی در کنار خانه امن الهی به دست رژیم آل سعود در خون خویش غلطید و دعوت حق را لبیک گفت و به آرزوی دیرینه اش که همان شهادت در راه خدا بود. رسید و با حضرت فاطمه(س) محشور شد.» شب قبل از راهپیمایی برائت از مشرکین در مکه بعضی از هم اتاقی هایش گفته بودند:« بهتر است فردا به راهپیمایی نرویم. او خیلی ناراحت شده و گفته بود:« باید در راهپیمایی شرکت کنیم و از اسلام دفاع کنیم مگر آمده ایم بخوریم و بخوابیم»
روز راهپیمایی قبل ار رفتن به مراسم، غسل شهادت کرد.»
در مذهب خونین کفنان باختنِ جان شده عادت
در کیش دلاویز محبت به از این نیست عبادت
گفتند به شهیدی که چرا طرز دگر جان نسپردی؟
گفتا چه کنم بهتر همین زاده ام از روز ولادت
دیدگاه ها