نام پدر: علی
تاریخ تولد: 1305
محل تولد: برخوار
تاریخ شهادت: 9/5/1366
محل شهادت: مکه
نحوه شهادت: خفگی با گاز سمی
مزار شهید: گلزارشهدای سین
کلامی با تو
«مادر! در نماز وتر برایت این گونه دعا می کنم. پروردگارا! مادرم را، آن قلب توفندۀ زندگیم را ،آن یار دوران کودکیم را ،آن راهنمای دوران نوجوانی و جوانی ام را، که به من شیرۀ جانش را داد. تا توانستم بزرگ شوم و مرا با دین محمد (صل الله علیه و اله) و خاندانش آشنا کرد تا در راه تو قدم بر دارم را، به تو می سپارم و از تو می خواهم که او را بیامرزی و در بهشت برین که خود به عنوان خون بها برایش در نظر گرفتی پناهش دهی. آمین.»
«شهید حاجیه خانم فاطمه قربانی سینی در سال 1305 در روستای سین برخوار اصفهان در خانواده ای مذهبی و کشاورز دیده به دنیا گشود. پدرش حاج علی قربانی معروف به حاج علی حیدر، یکی از ذاکران امام حسین (علیه السلام) بود وی در سن سه سالگی پدرش را از دست داد و در سن 22 سالگی ازدواج کرد و صاحب هشت فرزند شد. در سال 1339 به اصفهان، رفت. سپس همسرش برای کشاورزی به اهواز رفت وخود با پختن نان و کارهای دیگر مثل حجامت، قالیبافی فرزندانش را با زحمت بزرگ و تربیت کرد. در سال 1342 تا 1343 همراه شوهرش در یکی از باغهای نخلستان خرمشهر دوشادوش همسر به کار کشاورزی و خانه داری مشغول شد. بعد از یک سال به اصفهان بازگشت و مجدداً در خانۀ پدر شوهرش ساکن شد. سپس ارث پدرش را که در سین بود فروخت و مقدار زمینی خرید و 2 اطاق کوچک ساخت. قبل از انقلاب در تظاهرات شرکت می کرد. زمان جنگ برای رزمندگان نان می پخت. درنمازجمعه و مراسم ها شرکت می کرد زمانی که می خواست برای مکه با مردم خداحافظی کند به همه می گفت:« من به سفر خوبی می روم ولی دیگر باز نمی گردم!» یک روز لباس احرامش را پوشیده و دور حیاط راه می رفت و می گفت: « هر چه می خواهید مرا ببیند چون من دیگر از مکه بر نمی گردم». همه به گریه افتادند و گفتند:« این حرف ها را نزن.» گفت: «به من الهام شده که دیگر بر نمی گردم.» بعد برای ناهار آمد خانۀ ما سرسفرۀ ناهار چند لقمه ناهار خورد و شروع کرد به گریه کردن. گفتیم: « مادر! چرا گریه می کنی؟»گفت:« من از مکه بر نمی گردم.»
هر کجا می رفت به همه سفارش می کرد « من از مکه بر نمی گردم مراقب بچّه هایم باشید.» در مکه یکی از همسایه های قدیمی را دیده بود گفته بود: «خوب جایی آمدیم.» به او هم گفته بود: « من دیگر به اصفهان برنمی گردم.»
عروج ملکوتی
«روز 6 ذی الحجه سال 1366 روز جمعه خونین در حالی که شعار علیه آمریکا و اسرائیل سر می داد. به دست عمال آل خلیفه و آل سعود به شهادت رسید. از پشت سر ضربۀ مغزی شده بود. او را نتوانسته بودند شناسایی کنند. پدرم بعد از 9 روز با 59 نفر دیگر به مکّه رفتند و با علامت هایی که ما به او دادیم او را شناسایی کرد و سر انجام روز 28 صفر 1366 او را به ما تحویل دادندکه تمام مردم سین آمدند و او را با طبل و دُهُل تشییع کردند و در گلزار شهدای سین در کنار 72 تن شهید گلگون کفن به خاک سپردند. سازمان حج و امور خیریۀ استان اصفهان. محترماً جریان شرکت و نحوۀ شهادت حاجیه خانم شهید فاطمه قربانی را به شرح ذیل اعلام می دارد.
ساعت چهار بعدازظهر روز جمعه مورخ ششم ذالحجه از طرف مدیر کاروان اعلام شد تا زائران گروه، جهت راهپیمائی سوار اتوبوس شوند. حجاج سوارشدند و برادر حاج حسین قربانی به اتفاق دو همسرش فاطمه قربانی و فاطمه خالقی نیز سوار اتوبوس شده و همگی حرکت نمودند. پس از رسیدن به محل اجتماع زائران پیاده شده و همراه دیگر زائران خانۀ خدا با شعارهای کوبنده برائت خود را از مشرکین اعلام داشتند. پس از رسیدن به محل استقرار حجاج به سخنان برادران گوش کردند و پس از پایان مراسم، هر دو همسر حاج حسین قربانی دوشادوش یکدیگر همراه دیگران به راهپیمائی به طرف بیت الله الحرام ادامه می دادند. در این میان حملۀ وحشیانۀ آل سعود به زائران بی دفاع خانۀ الهی شروع شد. خواهر فاطمه قربانی مورد هجوم دژخیمان سعودی قرار گرفت و وفاداریش را نسبت به اسلام و دینش با ریختن خون پاکش ثابت کرد.
با زمزمۀ سرود یا رب رفتیم
چون تیر شهاب در دل شب رفتیم
تا زنده شود رسالت خون حسین (علیه السلام)
با نام شکوهمند زینب رفتیم
دیدگاه ها