به گزارش سایت زنان شهید _ عطيه فرزند فرج الله و خدیجه در سال ۱۳۴۸ در روستای خانم شیخان از توابع بخش «خاو» و «میرآباد» شهرستان مریوان در خانواده ای از سالکان طریقت حق دیدگانش به فروغ هستی منور شد و چون عطیه ای الهی به کانون گرم خانواده نور و ضیاء بخشید. دوران طفولیت او در زادگاهش سپری شد و زمانی که به سن تحصیل رسید پا در رکاب سمند دانایی گذاشت و برای برافروختن چراغ دانش راه مدرسه را پیش گرفت و توانست دوران ابتدایی را با موفقیت به سرانجام برساند. ورود او به مقطع راهنمایی مصادف بود با آغاز تجاوز رژیم بعثی عراق به ایران ،اسلامی هجوم دشمن موجب شد خانواده ی او از زادگاه خویش مهاجرت کنند و در روستای قلعه جی» متوطن شوند، عطیه پس از وقفه ای که در ادامه ی تحصیلش مجدداً راه کسب علم و دانش را پیش گرفت. علی رغم تمام مشکلاتی که گریبانگیر خانواده بود درس را تا پایان سال دوم راهنمایی ادامه داد و پس از آن مجبور به ترک مدرسه شد.
این جوان متدین و باهوش در روز بیست و هشتم اسفند سال ۱۳۶۶ در آغاز رویش گلهای بهاری گل وجودش پرپر شد و به همراه پدرش بر اثر مسمومیت ناشی از گازهای شیمیایی صدام، به آسمان عروج کرد و مهمان بارگاه اقدس الهی شد.
انتهای پیام /
دیدگاه ها