شهید عطائیه محمدی

شهید عطائیه محمدی

نام پدر:حسین علی

متولد:1328- آبادان

تاریخ شهادت:1359/8/27

محل شهادت:اهواز

نحوه شهادت:حمله موشکی

شغل:پرستار

کل یوم عاشورا وکل ارض کربلا

هرروزی عاشوراست وهر زمینی کربلا.

ومابه نوبه خود می توانیم حسینی باشیم وزمینی،می توانیم علی اکبری باشیم ورقیه ای؛آری،می توان بود.در عصر یخبندان دلها،عصر فراموشی ارزشها،می توان زینب گونه زیست وحسین گونه شهید شد.باورکن،می توانی.عطائیه او راثابت کرد.

شهید عطائیه محمدی،عطیه ای الهی بود.خداوند این نعمت رابه حسینعلی وهمسرش درسال 1328 عطا کرد.شهرآبادان شاهد به دنیاآمدن وبالیدن اوبود.5 ساله که به اهواز آمدند وماندگار شدند.کودک بودکه سایه پدر ازسرش رخت بربست.برای دختربچه،غم بزرگی است،ازدست دادن پدر.درپناه سایه مادر،بزرگ وبالنده شد.درتمام طول تحصیل دانش آموزی زرنگ وخوش فکربود.دررشته پرستاری به تحصیل پرداخت.بعد از اخذمدارک لیسانس واردبیمارستان امام خمینی(ره) اهواز شد.عطائیه می خواست مفید باشد وزکات تحصیلات خودرابپردازد.اوبرخودوظیفه می دانست،پرستار همه دلهای خسته باشد،شاید بیمارستان امام خمینی اهواز شاهد خوبی برای شب بیداری ها،رنج هاواشکها ولبخندهای اوباشد.اوباید به رسالت زمینی خودعمل می کرد.اودرس عشق رابه خوبی فراگرفته بود وهمین بود که او رابرگزیده کرد.

مدتی بود که جنگ بر گرده این ملت تحمیل شده بود.در27 آبان 1359 بودکه آن ترکش،که نشانه سفاکی دشمن بعثی بود،برتن اواصابت کرد.آیا گل،طاقت برندگی ترکش رادارد؟خون او به زمین ریخت و روح او به آسمان پرواز کرد.لباس زیبای شهادت برقامت اونشست.وچه زیباست جای گرفتن درآغوش مادر.