شهيد فريبا ياراحمدي

خاطرات شهيد فريبا ياراحمدي به نقل از پدر شهيد
اوايل ورود امام خميني و خروج شاه ملعون بود.شهرها همگي قيام كرده بودند.
مردم به خيابانها مي ريختند و شعار الله اكبر سر مي دادند كه فريبا دختري 10 ساله با چادر سفيد گلگل دنبال مادر راه مي افتد و به خيابانها مي رفت و شعار سر مي داد.گويا به او وعده داده شده بود گويا مي دانست او هم راه امام و شهدا را روزي مي خواهد ادامه دهد اگر مادر مي گفت دخترم در خانه بايست ومراقب خواهر و برادران كوچكت باش مي گفت نه مادر من هم با تو مي آيم دوست دارم دستم را گره كنم و به آسمان ببرم و مرگ بر شاه خائن بگويم.
دخترك آرام آرام بزرگ شد و به جلسات قرآن منزل يك خانم سيده روي آورد ديگر وقتهاي جلسه منتظر نمي ماند،مادر آماده شود خود با كيف و قرآن و چادر راهي جلسه مي شد.پدر مي گويد زمان جنگ وقتي فريبا پاي تلويزيون مي نشست و رزمندگان را مي ديد مي گفت ما هم بايد پشت جبهه با حجابمان كلاممان كمكمان خون اين شهدا را ادامه دهيم.
جز بسيج مساجد بود و براي كمك رساني با هلال احمر سه بار به كرمانشاه رفته و دارو به پشت جبهه مي رسانند پولش را در اخل قلك جمع مي كرد و به صندوق مسجد مي داد و مي گفت كرايه هايي كه به من مي دهيد را جمع مي كنم و به فقرا مي دهم من هميشه پاي پياده همه جا مي روم.
زبان روزه دار هنگامي كه به جلسه قرآن آمد و احياي خود را انجام داد و در همان جلسه پاك و طاهر پيمانه شهادت را نوشيد.
در دلش مهر شهادت رفته بود
با حسين پيمان خونين بسته بود

زندگينامه شهيد فريبا ياراحمدي
شهيده فريبا ياراحمدي 1345/6/15 در شهر خرم آباد ديده به جهان گشود.پدر كارمند كارخانه پارسيلون و مادر خانه دار مي باشد.
مادر مي گويد زماني كه انقلاب شده بود ومردم به خيابان مي رفتند من و فريبا هم در بين راهپيمايي كنندگان بوديم مثل اينكه همان موقع وعده شهادت را به او داده بودند.
تحصيلات را تا كلاس پنجم ادامه داد و به خاطر اينكه علاقه چنداني نداشت به كلاسهاي هنري رفت و الان مدارك وي هم نشانده همين موضوع مي باشد.
در مسابقات علمي فرهنگي مدرسه مقام اول را كسب مي كرد.
در بمباران هوايي شهرستان خرم آّاد 23 رمضان 61/4/23 پارك ساحلي جرعه شهادت را نوشيد با زبان روزه.
روحش شاد