شهید فاطمه رزمی بندكهن

نام پدر: حبيب اله

شماره شناسنامه:113

محل تولد: ایران - تبريز- خرم آباد

تاریخ تولد: 1304/04/02

محل شهادت: تهران- منطقه 4

تاریخ شهادت: 64/03/05

مزار شهید: گلزارشهدای خضر- خرم آباد- لرستان

نحوه شهادت: بمباران هوایی

شغل:خانه دار

در سال 1304 در بستان آباد تبریز کودکی چشم به جهان گشود.حبیب الله رزمی بند و شاه بیگم پدر و مادر این کودک بودند. نوزاد را فاطمه نام نهادند.

فاطمه رزمی بند کهن دوران کودکی را در آب و هوای پاک و کوهستانی بستان آباد سپری کرد.او در میان خانواده باایمان و مردم پاک و شجاع آذربایجان بزرگترین درسها را فرا گرفت.

مراحل نوجوانی را پشت سرگذاشت. وقتی دختر برازنده ای شد ازدواج کرد. بعد از ازدواج، همراه همسرش به تهران آمدند. درخت زندگی فاطمه و علی به بار نشست، آنها صاحب چهار پسر و یک دختر شدند.

فاطمه زنی باایمان بود و به خانواده خود عشق می ورزید. فاطمه حضرت فاطمه (س) را الگو قرارداده بود و شوهرش علی هم علی وار با مشکلات می جنگید. فاطمه همیشه دوست داشت خانواده ای باایمان و درستکار داشته باشد.آرزو داشت فرزندانش در زندگی همیشه سربلند و امیدوار باشند.

فرزند فاطمه می گوید:از زمانی که من به مدرسه رفتم و بد و خوب را تشخیص دادم مادرم را میدیدم که همیشه به رزمندگان جبهه کمک می کرد. او مادری بود، شجاع و مهربان، وقار و ایمان او در فامیل و همسایه ها زبانزد خاص و عام بود وهرگز در مقابل زور و زورگویی تسلیم نمی شد. و همیشه از حق تا آنجا که امکان داشت دفاع می کرد.

پسرش می گوید:هر وقت که می خواستم ازخانه بیرون بروم. مادرم می گفت پسرم پول بیشتری بردار، شاید کسی از شما تقاضای کمک مالی کند. تا در این صورت بتوانی کمکش کنی.آری! پول و مادیات چه بهایی دارد در مقابل رضای خدا.

پنجم خرداد سال 1364 فرارسید، آن روز آخرین روز زندگی این جهانی فاطمه بود.بهتر است ماجرا را از زبان پسر فاطمه بشنویم.

شب شد. آژیر خطر به صدا درآمد، همه برای بیرون رفتن از منزل آماده شدند.گفتم بیرون نرویم، مادر گفت؛ نه برویم. همیشه می گفت؛ "دوست دارم اگرشهید شدم جنازه ام تکه تکه شود وزیر آوار نماند".دشمن بمبی برکارخانا سیمان شهرری انداخت و ترکش بود که برهمه جا می ریخت ترکشی هم به سر مادرم خورد.او شهادتین خود را گفت.مادرم و عمویم رابه بیمارستان رساندیم و او در دستان من شهید شد.

از آتش وعشق آب شد این دل تنگ

درجوشش می خراب شد این دل تنگ

چون تیغ برهنه درتاب جنون

بامنطق خون حجاب شد این دل تنگ