مریم شیردل، خواهر "شهید فوزیه شیردل" با حضور در پایگاه خبری تحلیلی طنین یاس در نشستی صمیمی با دست اندرکاران این سایت به بیان خاطرات و چگونگی سبک زندگی شهید فوزیه شیردل پرداخت و اظهار داشت: فوزیه متولد 2 اردیبهشت 1338 بود، او از همان کودکی و نوجوانی عاشق شغل پرستاری بود تا جایی که هر وقت یکی از اعضای خانواده بیمار می شد، فوزیه تمام و کمال پرستاری می کرد.
وی افزود: پدرم فرد متدین و حافظ کل قرآن بود، فوزیه رابطه بسیار خوب و صمیمی با پدرم داشت، در تمام امور ابتدا با پدرم مشورت می کرد و تا ایشان اجازه نمی دادند کاری را انجام نمی داد.
خواهر شهید شیردل، دلسوزی، نودوستی و تعهد در کار را از ویژگی های شخصیتی فوزیه بیان کرد و گفت: فوزیه پشت و پناه همه بود، در خانواده بسیار کمک کننده بود و از هیچ کمکی دریغ نمی کرد.
وی افزود: فوزیه پس از اتمام درس، در دوره های آموزشی پرستاری در بیمارستان 200 تختخوابی کرمانشاه شرکت کرد، به خاطر هوش و توانایی که داشت در این دوره ها موفق شد و برای 2 سال خدمت به شهر پاوه که محروم از امکانات درمانی و بهداشتی بود، رفت.
این خواهر شهید ادامه داد: زمانی که فوزیه برای خدمت به پاوه رفت مادر خانه احساس خلاء می کردیم چرا که فوزیه پشت و پناه همه بود و حضورش در خانه روحیه بخش بود، فوزیه هر چند وقت یکبار از پاوره می آمد کرمانشاه و چند روزی را کنار ما می ماند؛ هر زمان که می آمد محال بود برایمان هدیه ای از حقوقی که دریافت می کرد که آن زمان 2800 تومان بود، نخرد.
وی بیان داشت: پدرم در تربیت دینی ما نقش بسزایی داشت، ایشان حافظ قرآن بودند و ما را دور خود می نشاند و برایمان قرآن می خواند و معنی می کرد؛ به یاد دارم روزی فوزیه که کلاس پنجم دبستان بود و در مدرسه راهنمایی «شیرین» درس می خواند، زمانی که به خانه امد به پدرم گفت مدیر مدرسه گفته اگر از فردا با روسری بیایی مدرسه اجازه نمیدهم سرکلاس حاضر بشی، پدرم رو به فوزیه کرد و گفت: اگر قرار باشد برای درس خواندن از دینت منحرف بشی، این درس خواندن فایده ای ندارد، بمان خانه و خودم به شما قرآن آموزش می دهم.
خواهر شهید فوزیه شیردل، گفت: متأسفانه در حق زنان شهید کوتاهی شده است و دیر به معرفی آنها پرداخته ایم، فوزیه جزء نخستین شهدای کرمانشاه به حساب می آید که 35 سال در گمنامی بود ، آن زمان مردم شهر اصلا نمی دانستند، شهید یعنی چه؟ و به ما می
گفتند فوزیه در بمباران کشته شده است؟!
تا سال گذشته که مسئول بسیج جامعه زنان استان کرمانشاه به خانه ما آمد و خبر از معرفی شهدای زن داد اینکه قرار است فوزیه بعد از سی و پنج سال به عنوان شهید شاخص معرفی شود و این خواست و آروزی مادرم بود که آن را هرگز ندید.
مریم شیردل ادامه داد: تاریخ و زندگینامه شهدا خصوصا شهدای زن باید تبیین شود و در اختیار جوانان قرار گیرد؛ شهدا بهترین الگوها هستند.
این خواهر شهید بیان کرد: امروزه متأسفانه بسیاری از والدین ماهواره را ابزار تربیتی فرزندان خود کرده اند، بسیاری از آنها با تقلید از برنامه های ماهواره ای آسیب های هولناکی را به خانواده خود وارد می کنند.
وی با بیان اینکه 35 سال خواهر شهیدش فوزیه شیردل در گمنامی بود، افزود: هر زمان که به همراه مادرم به مزار فوزیه میرفتیم آنقدر می نشست تا کسی سر مزار فوزیه بیایید، وقتی علت این کارش را سوال می کردیم می گفت میخواهم ببینم کسی سر خاک فوزیه می آید، این شهید است پس چرا کسی سرخاکش نمی آید و آخر هم به این آرزو نرسید.
مریم شیردل بیان کرد: هر سال روز 25 مرداد مادرم رادیو را روشن می کرد که ببینند اسمی از فوزیه می برند که در این روز شهید شده است! همیشه از اینکه سراغی از فوزیه گرفته نمی شود، گلایه می کرد و می گفت پس چرا اسم خیابان یا مدرسه ای را به نام فوزیه نامگذاری نمی کنند مگر فوزیه شهید نیست؟!
این خواهر شهید خاطرنشان کرد: فوزیه در 25 مردادماه در درگیری های قومی که در پاوه رخ داد، برای کمک و پرستاری از زخمی ها شتافت و بر اثر اصابت گلوله آرپیچی به پهلوی زخمی و پس از تحمل 17 ساعت درد و خونریزی به مقام والای شهادت رسید.
دیدگاه ها