فرزندان شهدا، یادگاران ایثار و شهامت و شجاعت مردانی هستند که برای حفظ نوامیس این مملکت و دفاع از انقلاب و اسلام قدم به میدان مبارزه گذاشتند. دریای نیلگون خیلج فارس، آغشته به خون شهدایی است که در دریاجان خود را برای نجات این انقلاب هدیه دادند. این دختر جوان در عین دلدادگی به بسیج و بسیجی، مکتب حجاب و عفاف خود را از خون پدرش آموخته است. به گزارش سایت" زنان شهید "، فاطمه عبد امامی جلال ، فرزند شهید «جلال عبد امامی» از بندر ریگ که با شهید و شهادت مانوس است و ازدواجش را بر پایه شهادت ترسیم نمود، در ادامه حاصل گفت و گو را می خوانیم.
هنوز لبخندهای صمیمی و مهربان پدر را به یاد دارم. هنوز تکان خوردن دستانش را هنگام دریا رفتن می بینم و هنوز محبت های کودکانه را که دختر بابام بودم و در کنارش آرامش می یافتم در ذهنم تجلی می شود و گه گاهی در مرور خاطرات روزمره ام لمس می کنم دستان مهربان پدر را که موهایم را شانه می زند. پدر از شروع جنگ تحمیلی در فعالیت های کمک به جبهه و پشتیبانی یار و مددرسان بسیجیان بود، روزهای مدرسه را همیشه با جنگ آزمایش کرده بودیم و در مدرسه با شال و کلاه و ژاکت رزمندگان آشنا بودم.
وی ادامه داد: سال دوم راهنمایی پدرم در کشتی در دریا بود که در سال 1365 با موشک متجاوزین، کشتی آنان منفجر شد موقعی که خبر شهادت پدرم را شنیدم بسیار مضطرب شدم روزهای جنگ و روزهای تشییع جنازه شهدا را تجربه کرده بودیم در مدرسه بودم که خبر شهادت پدر منتشر شد. دلهره و اضطراب و اشک از چشمانم سرازیر شد. گرچه ما بچه های جنگ هستیم و خاطرات جنگ جزء زندگی و بهترین خاطرات ما هستند. در آن موقع ما پنج برادر و دو خواهر بودیم همه کوچک و هیچکدام ازدواج نکرده بودیم اردشیر پنج ساله برادر کوچکتر من بود و مادرم این کوه صبر و استواری باید هم پدر می بود و هم مادر برای بزرگ کردن هفت فرزند و تربیت کردن ما برای ادامه ی انقلاب. فرزند شهید از فعالیت های مادر در دفاع مقدس گفت: مادرم نقش بسزایی در پشت جبهه و کمک های مردمی داشت و با بانوان محله برای کمک به رزمندگان فعالیت می کرد. بعد از شهادت پدرم نقش بسیار مهم در تعلیم و تربیت فرزندان ادا کرد. با صبر و بردباری تلاش بی وقفه توانست فرزندان موفق به جامعه تحویل دهد. نقش مادران و فرزندان شهداء امروز کمتر از شهداء نیست زیرا پرچمدار و راه شهدا می باشند و امروز که مادرم بر صندلی چرخدار و ویلچر نشسته است مانند کوه صبور و مقاوم است، باز هم درس ایثار می آموزد که نمونه ی بارز پدرم در ایثار و محبت هستند . خاطره ای که از پدر به یاد دارم این است که همیشه مرا به خواندن نماز و قرآن به موقع تشویق می کرد و می گفت در جنگ همه باید سهیم باشیم و همه با هم باید کمک کنیم. و همیشه خود در این راه پیشرو می شد و با ماشین خود کمک های نقدی و غیرنقدی مردم را به جبهه می برد و یادم هست که همیشه خاطره ه ی دیدار با امام خمینی (ره) را که با رضا(برادرم) انجام شده بود با حال و هوای معنوی بیان می کرد و لذت می برد. به خاطر علاقه ی من به جبهه و جنگ، ازدواج من با فرزند شهید ناصر توسلی انجام شد و به خاطر عرق ملی این خانواده و علاقه به انقلاب و اسلام فرزندش (برادر شوهرم) غلامرضا توسلی نیز در جبهه های حق علیه باطل اسیر و جانباز شد و ده سال اسارت را تحمل نمود و از بند اسارت آزاد شد.
انتهای پیام/ع
دیدگاه ها