مریم فرهانیان نماد رشادت و مجاهدت زن ایرانی

شهید مریم فرهانیان

تولد:  24 دی ماه سال 1342

محل تولد: آبادان در خانواده ای متوسط و مذهبی

تاریخ شهادت: 13 مرداد ماه 1363

محل شهادت: گلستان شهداء آبادان در اثراصابت خمپاره دشمن

محل دفن: گلزار شهدای آبادان

در 14 سالگی با کمک برادر رشید خود "شهید مهدی فرهانیان" خود را مجهز به سلاح معرفت وبصیرت الهی کرد و با درک صحیح از وضعیت حاکم برکشور و نیزماهیت استکبار جهانی امپریالیسم، مبارزات خود راعلیه ظلم های رژیم پهلوی آغازکرد.

این شهید بزرگوار با اوج گیری مبارزات مردم درجریان انقلاب اسلامی در تظاهرات وراهپیمایی های مردمی علیه حکومت شاهنشاهی شرکت کرد و با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی و تشکیل سپاه پاسداران به جمع این خیل عاشق پیوست و دوره های آموزشی را با موفقیت به پایان رساند و با آغاز جنگ تحمیلی در شهر آبادان را ترک نکرد و دوشادوش برادران رزمنده به دفاع از خاک کشورش پرداخت.

شهید مریم فرهانیان در سن 17 سالگی در بیمارستان امام خمینی(ره) آبادان مشغول امدادگری شد و به مدت سه سال به کار امدادگری و پرستاری ازمجروحین جنگ در بیمارستان های مختلف آبادان ادامه داد که دراین مدت یک بار به شدت زخمی شد و به اجبار در بیمارستان بستری شد.

وی کسی بود که زینب وار از برادران رزمنده مجروح پرستاری می کرد. مریم فرهانیان یکی از 18 نفرخواهران، امدادگران داوطلب بود که درزما جنگ دربیمارستان طالقانی آبادان در قسمتهای مختلف، خالصانه خدمت کرد وی درتمام مدت عمر گرانبهایش با بیداری وهوشیاری سیاسی، دینی زندگی کرد رفتار ومنش این شهید الگوی زن مسلمان ایرانیست.

این شهید بزرگوار از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تا روز شهادت با بیداری کامل و حس زیبای عشق و ایثار در شهر مقاوم آبادن مشغول خدمت و ترویج اخلاق، رفتار و منش یک زن مسلمان بود. به هنگام شکست محاصره آبادان و آزادی خرمشهر وبسیاری از عملیات های دیگر فعالیت چشمگیری داشت تا بالاخره بر اثر متوقف شدن عملیات پس از آزادی خرمشهر به منظور رسیدگی به خانواده شهدا در واحد فرهنگی بنیاد شهید آبادان مشغول فعالیت شد.

شهید مریم فرهانیان ازنگاه خانواده ودوستان

بسیار تقلید داشت که پدرومادر از او راضی باشند همچنین خیلی به خواندن نماز اول وقت تقید داشت. بسیار اهل مطالعه بود، کم می خوابید و بیشتربه خودسازی می پرداخت. مریم استثنایی نبود اما خیلی خودساخته بود، نفرت از غیبت، محبت خالصانه اش به دیگران، هیچ چیز را برای خو نخواستن از شاخصه های اخلاقی او بود.شهید مریم فرهانیان همواره می گفت برخی سکوت ها و حرف های نابه جا، گناهان کوچکی هستند که تکرار می کنیم و برایمان عادت می شود،گناهان بزرگ را اگر انسان خیلی آلوده نشده باشد متوجه می شود، این گناهان کوچک هستند که متوجه نمی شویم.

شهید مریم فرهانیان در بسیاری از عملیات دوران دفاع مقدس از جمله شکست حصرآبادان وآزادسازی خرمشهر حضوری فعال و چشمگیر داشت.

زهرا سامری همرزم شهید مریم فرهانیان:

رمزموفقیت مریم این بود که هیچ گاه دلبسته دنیا نشد و دنیا و زرق و برقش را نمی دید. وی با بیان اینکه من تنها چهارسال با مریم همرزم بودم، اذعان داشت: برای انتخاب دوست باید بیشترین دقت را انجام دهیم اما مریم پیش از آنکه دوست من باشد الگوی خوب و مطمئنی بود.

مریم نخست به عنوان امدادگر دربیمارستان مشغول فعالیت بود وسپس وارد بنیاد شهید شد، مریم روحی پویا داشت وسکون و یک جا ماندن را نمی توانست تحمل کند و اگر می دید درجای دیگری می تواند خدمت کند خود را به آنجا می رساند.

او پس از مدتی فعالیت دربیمارستان به عنوان مددکاراجتماعی در بنیاد شهید مشغول شد وبه مددکاری ومواظبت از مادران شهیدان می پرداخت و اواعتقاد داشت که مراقبت ازمادران شهدا چیزی کمتر ازجنگیدن در جبهه ها نیست.

خاطره ای از سامری:

روزی واردخانه شدم و مریم را روبه قبله دیدم وقتی جلوتررفتم، دیدم مریم روی دستانش می زند و از او سؤال کردم که مشکلی پیش آمده، چیزی نگفت اما بعدها برای من تعریف کرد که من هر روز اعضای بدنم را مواخذه می کنم و از آنها می پرسم که امروز برای خدا چه کاری انجام داده اید.

خانم سامری د رخصوص عزاداری های بی نظیر همرزمش می گوید:

در ایام فاطمیه روزی سرزده واردخانه شدم و دیدم مریم به پهنای صورت اشک می ریزد ونام حضرت زهرا(س) را صدا می زند. به اوگفتم که چرا انقدر اشک می ریزی؟

گفت: شما اگر مادرتان فوت کند چه کارمی کنید، شادی می کنید یا گریه؟

مریم علی رقم فعالیت زیادی که داشت روزه می گرفت و تنها با نان و آب افطارمی کرد.

هیچ چیزاو را راضی نمی کرد و همین موج شده بود که یک لحظه آرامش نداشته باشد تااینکه در بهار عمر خود با رسیدن به مقام شهادت به آرامش همیشگی رسید.

فاطمه فرهانیان خواهر شهید مریم فرهانیان

مریم یک انسان معمولی با اندیشه های بلند بود، چرا که با شناخت راه و مسیردرست به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

او درهنگام دفاع از میهن درسن نوجوانی و جوانی قرارداشت، اما آنقدربه خودسازی و تهذیب نفس پرداخته بود که درسن 21 سالگی به درجه شهادت نائل آمد. این شهید بزرگوار با تأسی از حضرت زهرا (س) در جوانی به شهادت رسید وهمواره در رفتار و کردار خویش ایشان را الگو قرارداده بود.

شهید مریم همواره در زندگی به دنبال شناخت تکلیف و وظیفه دینی وشرعی خود بود و با جدیت به وظایف خود عمل می کرد.

شهید مریم یک انسان معمولی با اندیشه های بلند بود، چر که با شناخت راه و مسیر درست وبا تلاش و مجاهدت برای رسیدن به قله های متعالی انسانی به درجه رفیع شهادت نائل شد.

مریم توجه ویژه ای به مبدأ ومقصد خلقت انسان داشت و از عادات پسندیده ایشان این بود که در جمتع های دوستانه با گریز به مسئله معاد این موضوع را برای دیگران هم یادآور می شد.

در جریان فتنه های اخیر همان اندازه که اهمیت اطاعت از ولایت فقیه برای همگان مشخص شد، درجریان جنگ تحمیلی نیزشناخت حق از باطل مشکل بود و دراین زمان مریم توجه خاصی به فرمان و سخنان امام خمینی(ره) داشت.

مریم هنگام نمازخواندن به گونه ای بود که اطرافیان به خوبی متوجه خشوع و خضوع ایشان بودند.

گذشت و فداکاری، مهربانی و ایثاروگذشتن از حق خود درزمانی که حق با اوست از جمله دیگر ویژگی های شخصیتی شهید مریم فرهانیان بود.

مریم هموارگناهان کوچک را زمینه ای برای انجام گناهان بزرگ می دانست ابراز داشت:باید از گناهان کوچک ترسید چرا که کوچک شمردن گناهان صغیره باعث بروز بسیاری از مشکلات وگناهان کبیره می شود.

وی درخصوص شجاعت این شهید دفاع مقدس می گوید: در روزهای نخستین جنگ ودرحالی که تنها 20روز از شهادت برادرمان مهدی گذشته بود ومادرم شرایط روحی نامساعدی داشت مریم قضیه بازگشت به آبادان را مطرح کرد.

هیچ کس جرأت مطرح کردن بازگشت به جبهه های جنگ را به مادرنداشت، اما مریم بهترین تصمیم را گرفت و مجوز بازگشت هشت نفراز اعضای خانواده را نیز به همراه خود به جبهه از مادرمان گرفت.

هنگام شهادت:

این شهید بزرگوار درغروب سیزدهم مرداد ماه سال 1363 درحالی که همراه با دوتن از خواهران همکارخود برمزار شهیدی که بنا به وصیت مادرشهید که ازآنان قول گرفته بود هرسال به جای او برسرمزار پسرشهیدش حاضرشوند، درحالی که راهی گلستان شهدای آبادان شده بودند مورد اصابت ترکش خمپاره دشمن بعثی قرارگرفتند و دوخواهر همراه او زخمی شدند و مریم فرهانیان نماد رشادت و مجاهدت زن ایرانی به فیض شهادت نایل شد.