

به گزارش زنان شهید به نقل از خبرگزاری بين المللی قرآن(ايكنا)، در آستانه هفته مقدس و به مناسبت شهادت كبری افسری، مادر جانبازان ذاكری، جمعی از كاركنان بانك سپه شهرری و اهالی رسانه، طی روز گذشته، 30شهريورماه با اين خانواده ديدار و از مقام شامخ اين شهيده بزرگوار تجليل كردند.
حجتالاسلام و المسلمين محمددوست، مدير روابط عمومی بانك سپه شهرری در اين ديدار با اشاره به ابعادی از هشت سال جنگ تحميلی و غربت ايران در اين زمان، گفت: نظام اسلامی ما در دفاع مقدس غريب بود و فرزندان آن نسل و خانوادههای ايثارگران و شهدا، هماكنون نيز غريب هستند.
وی ادامه داد: هر قدمی كه در اين دنيا بر میداريم ثبت میشود و بازخوردهای آن را در قيامت خواهيم ديد. كسانی كه در اين دنيا به ماديات توجه میكنند، بسيار هستند و وقتی میميرند، حتی همسايههای آنان نيز از مرگشان خبردار نمیشوند، اما كسانی مانند شهيد كبری افسری هستند كه خانواده بینظير ذاكری را به ثمر مینشانند و در اين راه، نه تنها از جان و مال خويش میگذرند، بلكه چهار نفر از فرزندان خود را نيز به درجه رفيع جانبازی میرسانند.
حجتالاسلام و المسلمين محمددوست در ادامه سخنان خود با اشاره به جهاد مادران در طول دفاع مقدس، اظهار كرد: جايگاه جانبازان والاتر از شهدا است؛ چرا كه شهيد در طی جنگ جان خود را اهدا میكند، ولی جانبازان بعد از پايان جنگ و سالهای بعد از آن، در رنج آثار ناشی از جبهه و جنگ به سر میبرند.
وی افزود: در جامعه امروز، جايگاه حقيقی و والای خانوادههای ايثارگران و شهدا به خوبی ترسيم نشده و در بعضی اوقات نيز در حق اين بزرگواران اجحاف نيز شده است.
مدير روابط عمومی بانك سپه در پايان سخنان خود با تأكيد بر لزوم توجه هر چه بيشتر به اين خانواده، تصريح كرد: در خانواده كه چهار فرزند آن جانباز هستند و مادرشان نيز بر اثر آثار شيميايی به شهادت میرسد، خير و بركت الهی نهفته است و بايد در كشور ما همانند تمامی دولتها، ارزش و جايگاه چنين خانوادههايی را ادا كنيم.
شهیدافسری؛ اسوه ايستادگی و مقاومت
در ادامه مراسم امروز، كاوه ذاكری، يكی از فرزندان شهيد افسری كه خود جانباز هشت سال دفاع مقدس است، با تشكر از بذل توجه حاظران به خانواده ذاكری، مادر خويش را اسوه ايستادگی و مقاومت ناميد و گفت: خانواده ذاكری با نيت قربت و رضای خداوند در جبههها حضور داشته است و اكنون هيچ كس را وامدار خود نمیداند.
وی ادامه داد: گاهی اوقات كليد خانه را به همسايه داده و همگی به جبهه میرفتيم و مادرمان در پشت جبهه و در بيمارستان امام حسين(ع) به مداوای مجروحين جنگی میپرداخت.
به گفته ذاكری، در حمله شيميايی به حلبچه كه مصدومان آن جنايت به ايران انتقال داده میشدند، مادرم همانند فرزندان خود به مجروحان رسيدگی میكرد كه در نهايت خود بر اثر عارضههای ناشی از آن، شيميايی شده و بعد از تحمل نزديك به 20 سال جانبازی، نهايت به درجه رفيع شهادت نائل شد.
دیدگاه ها