وصيتم را با نام خدا، اين بزرگ ترين بزرگ ترها، اين يگانه مطلق، اين فريادرس مستضعفان،اين درهم كوبنده كاخ ستمگران و يزيديان،اين منجي حق و عدالت، اين فرستادة قرآن،اين شنودة غم ها، اين مشكل گشاي دردها و ... شروع مي كنم.
اول از هر چيز از انقلاب اسلامي ايران به رهبري امام خميني به اندازة فهم خودم و وظايفي كه بر دوش داريم بگويم، انقلابي كه با دادن خون هزاران شهيدوهزاران معلول به اولين مرحله پيروزي خود رسيد. انقلابي كه مردم درآن، اسلام را، اين كامل ترين دين را مبناي كار خود قرار دادند و از آن الهام گرفتند و وحدتي را كه به دست آورده بودند، با توجه به دين اسلام و رهبري قاطع امام آن را حفظ كردند.
قدر اين رهبر را بدانيد و همواره پشت سر او باشيد.از امام پيروي كنيد. به پيام ها و فرمان ها و دستورات اسلامي امام توجه كنيد و سعي كنيد كه از هر كلمه امام درس بگيريد.
امام را تنها نگذاريد. اين هواي نفسي را كه امام از آن صحبت و سعي مي كند كه آن را از وجود ما بزدايد،شما هم سعي كنيد كه در اين راه موفق شويد.سعي كنيد خود را بشناسيد كه اگر خود را بشناسيد خدا را شناخته ايد، درهيچ كاري خدا را از ياد نبريد. همواره به ياد خدا باشيد و با هم به مهرباني رفتاركنيد.
امام زمان را از ياد نبريد.همواره در فكر امام زمان باشيد. همواره در راه اسلام باشيد و براي تحقق بخشيدن به فرمان اسلام بكوشيد و به قدرت الهي توجه داشته باشيد كه بالاتر و با عظمت تر از تمام قدرت هاست.هيچ وقت قدرت خدا را از ياد نبريد وسعي كنيد كه هر چه بهتر تزكيه نفس كنيد.چيزي را كه امام اين قدر درباره اش تكيه مي كنند كه تزكيه نفس كنيد و دربين خطراتي كه ما را تهديد مي كنند، هيچ خطري بالاتر از اين نفس نيست كه گاه انسان را به انحراف مي كشاند و خود انسان متوجه نمي شود. قرآن بخوانيد، زيرا قرآن تمام دستورات زندگي را به شما مي گويد. نهج البلاغه و صحيفه سجاديه هم همين طور.
مادر! اگر من سعادت شهادت را داشتم و شهيد شدم، اصلاً ناراحت نباش. ما همه امانت هستيم و همه ما از دنيا مي رويم، زيرا اين دنيا آزمايشگاهي است كه خداوند بندگان خود را درآن، مورد آزمايش قرار مي دهد. اين ما هستيم كه بايد سعي كنيم و از اين امتحان كه بالاترين امتحان هاست سربلند بيرون بياييم و در قيامت پيش خدا سرافكنده نباشيم.
يادم هست كه در آخرين جلسه گفتگويي كه با برادر شهيدم داشتم، دربارة معاد برايم صحبت مي كرد و مي گفت،" در فكر آخرت باشيد." و بعد از اين جلسه بود كه مقام شهادت را به دست آورد. از صميم قلب به او تبريك مي گويم و از خدا مي خواهم صداقتي همانند شهيدان به من عطا كند و سعادت اين را بدهد كه تنها در راه او قدم برداريم و براي رضاي او كار كنيم.
شهيد كسي است كه به آخرين مرحله كمال خودرسيده است و راهش را با آگاهي، ايمان و خلوص مي پيمايد و هميشه پيروز و جاويد است.
به ولايت فقيه ارج بنهيم وبدانيم كه الان اما خميني بر ما ولايت دارد و بدانيم تنها در اين صورت، در دنيا و آخرت موفق مي شويم كه با هميدگر صميمي باشيم.يارو رفيق همديگر باشيم و با دشمن مقابله كنيم. چه دشمناني كه در درون ما هستند،چه دشمنان بيروني.
من هم مانند برادر شهيدم (مهدي) هرچه يادم آمد نوشتم و اگر در گفتارم اشتباهي است، به بزرگي خودتان ببخشيد.
والسلام عليكم و رحمت الله و بركاته
مريم فرهانيان
دیدگاه ها