شهید سرور داور پناه
نام پدر: جعفر
تاریخ تولد: 1337
محل تولد: خمینی شهر
تاریخ شهادت: 9/5/1366
محل شهادت: مکه
نحوه شهادت: خفگی گاز سمی
مزار شهید:
کلامی با تو
«در برگ برگ، تاریخ می توان رفت و با رفتن ماند و عزت را تاجی جاودانه بر سر نهاد .آنگاه که عازم خانه دوست شدی، خداوند هم تو را انتخاب کرد و تاج عزت و جاودانگی شهادت را بر سرت نهاد. تا بمانی برای همیشۀ تاریخ! تو ماندی و طعم زنده بودن را چشیدی! من هم ماندم اما ماندن من کجا؟ و ماندن تو کجا؟ به راستی که از زمین تا بی نهایت با هم فاصله داریم.!»
« شهید جاجیه خانم سر ور داور پناه در خانوادۀ کشاورز و مذهبی به دنیا آمد. با زحمت و مشقت بسیار بزرگ شد و با صبر وشکیبایی در برابر مشکلات زندگی، سادگی را سرمشق خود قرار داد. به هنر بافتنی علاقه زیادی داشت و برای فرزندانش لباس می بافت. پس از تحمل سختی های بسیار سفر حج یکی از بهترین وقایع در زندگی اش بود. هنگام خداحافظی با فرزندانش بسیار گریه می کرد طوری که دخترش که 11 سال بیشتر نداشت با زبان کودکانه گفت: « مامان مگه دیگه برنمی گردین که این طوری گریه می کنی.» و این صحنه در ذهن او سالهای سال که ثبت شده است.
عروج ملکوتی
«ایشان پس از شرکت در مراسم برائت از مشرکان و درگیری با عمال سعودی در اثر خفگی ناشی از گازهای سمی به شهادت رسیدند.»
تو ای شهید به صبح وسپیده می مانی
به تابناکی اشک چکیده می مانی
به لاله سرخ ترین هدیه طلوع بهار
به سوسن و به گلِ تازه چیده می مانی
دیدگاه ها