مصاحبه با جت‌الاسلام مرادی پیرامون پیاده روی اربعین حسینی

در اربعین حسینی و مراسم پیاده روی اربعین حسینی حجت‌الاسلام مرادی، مدرس و پژوهشگر حوزه علمیه قم در گفتگوی خبرنگار زنان شهید به بیان چرایی اهمیت این پیاده روی بزرگ شیعیان جهان و اثرات جهانی آن و همچنین اشارات روایی به این حرکت عظیم پرداخته است. پناهیان معتقد است، ما در اربعین حسینی شعار حسینی خودمان را جهانی می کنیم و این حرکت فراملیتی است ما در این بزرگ ترین تجمع شیعیان حول حماسه ابا عبد الله حسین (ع) می توانیم به کارکردهای سیاسی،فرهنگی،مذهبی، اخلاقی و.. بپردازیم.

وی در باره تاثیرات این حرکت عظیم می‌گوید:

زیارت اربعین امام حسین (ع) به فرمایش اهل بیت (ع) ، امام صادق (ع) در مورد اصل زیارت امام حسین (ع ) بر می گردد، آنهم در یک سال بعد از اینکه جریان کربلا اتفاق افتاد ما می بینیم که کاروان زیارتی اهل بیت و محبان اهل بیت (ع) حضرت را زیارت می کنند ولی بین بعضی از علماء اختلاف نظر است که برخی ها همان سال اول در نظر دارند که در سالهای بعد هم مخصوصا از سال دوم به بعد این زیارت اتفاق می افتد تأکید متون دینی مخصوصا خطوه یعنی گام برداشتن و ماشیاً یعنی پیاده رفتن اشاره شده است ، که در کتب دینی و جوامع اربعه نقل های زیادی شده است و در احادیث هم نقل شده است  و زیارت اربعین را از نشانه های شیعه دانسته اند،و در تاریخ هم بنابه سیاست حاکمان حتی خیلی از آنها سخت می گرفتند و در مقطعی دستانشان را قطع می کردند یا جانشان را می گرفتند و همینطور تا زمان صدام که بسیاری از محدودیت ها و محرومیت ها بود که پس از صدام که سربازان آمریکایی کم شدند رشد فزاینده رخ داد و هر سال  جمعیت زیادی برای زیارت به کربلا می روند.

تلفیق بین زیارت و پیاده روی را بفرمایید؟تأکید بر پیاده روی بوده یا صرف بر زیارت ائمه بوده است؟

ما در بحث زیارت امام حسین (ع ) چند روایت داریم بعضی از روایات به اصل زیارت می پردازند و بعضی به زیارت امام حسین (ع) در ایام خاصی می پردازم و برخی اختصاصا به پیاده روی و قدم برداشتن می پردازند و همانطور که گفته شد حتی بدون مرکب رفتن اشاره دارد و بعضی این را می رساند که پیاده رفتن  به زیارت آقا امام حسین موضوعیت داشته و اصل زیارت و پیاده روی و پیاده رفتن هم مورد تأکید و اهتمام شارع مقدس بوده لکن ممکن است در هر زمانی این اتفاق بیافتد و ثواب زیارت آقا امام حسین( ع ) در همه زمانها است و اختصاص به اربعین به تنهایی ندارد و اختصاص به اربعین تنها نیست ولی با توجه به آداب و رسومی که بوده ایام آخر دهه آخر صفر یک ایامی است که ایام حزن و غم است مخصوصا ایام اربعین امام حسین هم 20 صفر است، پیاده روی در این روز انجام می شود.

روایات مطلق و عام هستند از فرمایش امام صادق (ع) متن زیارت اربعین هم می خوانیم که خاص روز اربعین است و صادر شده است.

دلایل ترویج پیاده روی در روز اربعین که در سالهای اخیر هم زیاد شده است را بفرمایید؟

اربعین کارکردهای بسیار زیادی دارد و از اضلاع  مختلف به پیاده روی اربعین می توان نگاه کرد کارکرد اجتماعی یعنی تعاون، همکاری، امداد ، همگرایی و از نظر بحث سیاسی نیز از مصادیق کارکرد پیاده روی اربعین مباحث سیاسی است که قدرت نرم جوامع شیعه به رخ دشمن می کشاند و یکپارچه گی و وحدت را در کنار براعت از مشرکان و ظلم ستیزی می رساند و در جهت تمدن اسلامی همراه با امنیت عمومی در یک دیپلماسی علنی از کارکردهای سیاسی اربعین است، پس حکومت ها و حاکمتیت در کشورها چه در عراق،ایران، لبنان و .... هر جایی که یک تشکل شیعی است می تواند یکی از مصادیق آن ترویج اربعین باشد به جهت اینکه یک دایره ظلم ستیزی دارد و در برابر بحث های استکبار جهانی  امپرالیسم جهانی،لیبرال دموکراسی اینها بازی را بهم زدند و صحنه را بهم زدند و نشان دادند که می شود یک جمعیت دهها میلیونی شیعه در این شرایط جمع شوند و این قطعا قدرت نرم است که بنده رد نمی کنم که اربعین از جهت سیاسی و کارکرد سیاسی اثر دارد  و همه بحث اربعین را در کارکرد سیاسی خلاصه کنیم خیر قطعا کارکرد فرهنگی؛ اخلاقی و... بین المللی دارد چونکه موضوع پیاده روی اربعین فراملیتی است از ملیتهای مختلف ما می بینیم که مشتاقانی هستند که مغناطیس حضرت ابا عبدالله حسین (ع) آنها را جذب کرده و فرامذهبی و فراملیتی است و مختص به جغرافیای ایران اسلامی نیست که بخواهیم این را یک کارکرد سیاسی در نظر بگیریم بله حکومتها و حاکمین می توانند در جهت قدسی بودن از این فرهنگها استفاده کنند و همگرایی، همکاری و هم بستگی و پیوستگی که در این دیپلماسی عمومی  اتفاق می افتد را برای خودش یک اصل بداند و جزء مصادیق باشد.

در این سالها 3 نوع پیاده روی داریم یک نوع پیاده روی از طرف نجف تا کربلا و نوع دیگر از سایر شهرها به حرم اباعبدالله ، و نوع سوم پیاده روی جاماندگان از سایر شهرها به مکان دیگر جز حرم اباعبدالله است، آیا پیاده روی که به مکان های دیگر است موجب بدعت می شود؟

در پیاده روی 2 نوع داریم نوع اول و دوم یک مورد است به اضای هر قدم حسنه ای نوشته می شود و مشکلی ندارد و نوع سوم جزء بدعت نیست چون نه معنای لغوی بدعت دارد و نه معنای اصطلاحی بدعت در آن است بلکه این تعظیم شعائر است و هر چیزی که به قرب الهی برسد و سوق دهنده به سوی آرمانهای الهی باشد و نوعی تعظیم شعائر باشد ممدوحه و ما از صدر اسلام هم داشتیم مثلا ماهها حرام این 4 ماهی که حرام است در اسلام شارع مقدس وضع نکرد لکن بود در زمان جاهلیت و اسلام دید چیز خوبی است بلکه احکامی هم برای آن وضع نمود یا اینکه بنده و بسیاری از افراد پیراهن مشکی می پوشیم که این یک فرهنگ شده و رسم شده است جایی نوشته نشده است پس اصل حزن، اصل عزاداری برای امام حسین (ع) آمده است پس اینهم چون قرب الهی است و جزء حزنی برای امام حسین (ع) است پس مشکلی ندارد.

در نقاط مختلف کشورمان قم،مشهد،تهران و .. در کشورهای دیگر اتفاق می افتد فقط بایستی باید مواظبت و مراقبت کنیم با  عقلانیت دینی و معرفت افزایی از آسیبهای آن بکاهیم و نگذاریم دچار تفریط شود و از طرفی هم بعد تفریحی و مواردی که تلزز شخصی دارد در این جمع گرایی راهپیمایی ها ما را به سکولار نکشاند و سعی کنیم تا معارف حسینی را ترویج دهیم.