به گزارش سایت زنان شهید از همدان، تاریخ شفاهی دفاع مقدس مملو از خاطرات و حوادث تلخ و شیرین است که هر کدام از این رویدادها تأثیر عمیقی بر اجتماع، سیاست و فرهنگ گذاشته و برخی از آنها ابعاد ملی و بعضی نیز جهانی یافته‌اند.
یکی از این وقایع، بمباران شهر همدان در 25 تیر ماه 1361 توسط جنگنده‌های عراق در راهپیمایی روز جهانی قدس است که در آن روز نماز جمعه شهر همدان در استادیوم آزادی این شهر بمباران شد و شهدای زیادی به همراه داشت.
روزهای پایانی ماه مبارک رمضان 1361 نزدیک و نزدیک تر می‌شد و مردم انقلابی همدان همگام با سایر مردم مسلمان کشورمان بعد از روزها طاعت و عبادت به درگاه احدیت، خود را برای برگزاری هرچه با شکوه تر راهپیمایی روز قدس آماده می‌کردند.
جمعیت انبوه روزه دار با قلب‌های آکنده از خشم نسبت به دشمنان خدا و صهیونیست‌های غاصب به خیابان‌ها آمده بودند و ساعت 9 صبح جمعیت عظیمی از مردم انقلابی در میدان امام (ره) با پرچم‌های به اهتزاز در آمده با نوشته‌های اسلامی و انقلابی با شور زائد الوصفی گرد هم آمدند.
سیل مردم در حال عبور از خیابان پاستور رو به سوی استادیوم ورزشی آزادی شهر، محل برگزاری نماز جمعه بود، آفتاب تیر ماه با توان هرچه تمام تر می‌تابید و لب‌های روزه داران نمازگزار به ذکر خدا متبرک بود، سخنران قبل از خطبه‌ها در جایگاه حاضر می‌شود و پس از آن به ابراز احساسات مردم پاسخ می‌دهد و آنها را به صبوری و مقاومت فرا می‌خواند و از حسین (ع) و کربلا و عطش اصحاب کربلایی امام عشق در آن وادی غربت و گمنامی می‌گوید.
امام جمعه، حماسه و فداکاری رزمندگان گردان‌های فتح و نصر و خندق استان همدان در عملیات رمضان را به مردم تبریک می‌گوید و غریو شادی و تکبیر از زمین چمن به هوا بر می‌خیزد و مردم شاد می‌شوند و این خبر مرهمی بر دل داغدارشان می‌شود.
به راستی مگر نماز جمعه را هم می‌شود بمباران کرد؟!
دقایقی می‌گذرد و در ساعت 11:30 به ناگاه صدای ناهنجاری مصلای نماز جمعه را درهم می‌ریزد، فریادهای تکبیر خاموش می‌شود و صدای یا زهرا (س) و یا حسین (ع) بلند می‌شود، راکت‌های شلیک شده از سوی هواپیماهای عراقی به ضلع شمالی استادیوم، مصلای نمازجمعه را به آتش می‌کشد.
دود و آتش که فرونشست، استادیوم ورزشی آزادی، کربلایی شده بود و پیکر پاره پاره و غرق به خون زنان و مردان و حتی خردسالانی که آمده بودند تا مشق نماز و مبارزه بیاموزند بر روی چمن‌ها پراکنده بود و چادرهای نماز، سجاده‌های خونین، شیشه شیر خردسالان و کفش‌های نمازگزاران زمین را فرش کرده بودند.
پاره‌های بدن شهدا تا شعاع صدها متری اطراف استادیوم پرتاب شده بود به طوری که جمع آوری آن، روزها به طول انجامید و دشمن بعثی که جنایات خود را به نهایت رسانیده بود با این یورش وحشیانه بار دیگر نقاب ادعای اسلامیت را از چهره خود کنار زد.
از زمان آغاز جنگ تحمیلی، این اولین باری بود که مراسم نماز جمعه در ایران اسلامی مورد حمله هوایی و بمباران قرار می‌گرفت و در این امتحان بزرگ الهی صدها نفر به شهادت رسیده و هزار نفر دیگر مجروح شدند.
با کمک مردم، شهدا از استادیوم منتقل شده و مجروحان نیز با یاری مردم به سرعت به بیمارستانها روانه شدند اما در همین حال با تدبیر حضرت آیت الله نوری همدانی – امام جمعه وقت همدان – برای اثبات مقاومت و پایداری و عدم تعطیلی نماز جمعه، سیل جمعیت به سوی مسجد جامع روانه شد.
شرکت مجدد مردم در مراسم نماز جمعه انعکاس بسیار مثبت و دشمن شکنانه ای داشت تا آنجا که فردای آن روز و 26 تیرماه رادیوهای بیگانه در خبر خود با اعلام خبر بمباران نمازگزاران روز قدس در همدان اینگونه گفتند که مردم همدان با وجود بمباران‌های مکرر شهر و محل نماز جمعه، در نهایت نماز جمعه را در محل دیگری برگزار کردند.
از این گونه اتفاقات ریز و درشت در طول سال‌های جنگ تحمیلی را می‌توان به راحتی در تاریخ این دفاع هشت ساله یافت، اما آنچه که این موضوع را جاودانه می‌کند پاسداشت و یادآوری دلیر مردی و صبر خانواده‌هایی است که اگر آنان خون عزیزانشان را برای آبیاری نهال انقلاب اسلامی هدیه نمی‌کردند اکنون ما نیز به راحتی نمی‌توانستیم در آرامش زندگی کنیم.
پس از این حادثه بود که نام شهدای قدس بر ورزشگاه آزادی همدان نهاده شد و استادیوم شهدای قدس همدان تا همیشه روزگار، سند ایمان و استقامت مردم همدان باقی خواهد ماند.
انتهای پیام/
دیدگاه ها