شیدا فرهادی، مادر شهید مدافع حرم مهدی حیدری، در گفت و گو با خبرنگار سایت زنان شهید در خصوص دوران کودکی این شهید گفت: مهدی در دوران کودکی بچه آرامی بود و علاقه مند به مسائل دینی ، بعد از گذراندن دوارن نوجوانی، خادم حرم عبدالعظیم حسنی شد، هیچ وقت استراحت نداشت، همیشه دنبال کارهای خیر بود، در طول مسیر ورامین تا محل کارش در تهران از شدت خستگی به خواب فرو می رفت، به من می گفت: " مادر دعا کن که قطره خونی از من جز در راه خدا و اهل بیت (ع) ریخته نشود. 5 ماه از سال را روزه می گرفت و سر سفره افطار دعایش شهادت بود، همیشه در تشیع پیکر شهدا شرکت می کرد.
وی ادامه می دهد: جای خالی مهدی همیشه درخانه خصوصاً ماه رمضان امسال که در کنار ما نبود حس می شد، مهدی یک روز از محل کارش تماس گرفت و گفت: مادر حلالم کنید تصمیم دارم به سفری زیارتی می روم، گفتم جان مادر به کربلا می روی! خدا پشت و پناهت باشد، بعد از ظهر وداع دلم شور می زد که چرا نگرانم! لحظه خداحافظی کل پله ها را یکی کردم تا خود را سریع تر به او برسانم بوسیدمش و با لبخندی که بر روی لب داشت سوار ماشین شد و رفت.
مادر شهید مدافع حرم می گوید، 9 روز از فرزندم بی خبر بودم: یک شب خیلی نگران بودم 9 روز شده چرا از مهدی خبری نیست، خواب عجیبی دیدم یک بیابان پر از درخت های سوخته، دیدم درختان را قطع می کردند و روی هم قرار می دادند و آتش می زدند، صبح که از خواب بیدار شدم می دانستم که خبر بدی را می شنوم، همان روز خبر شهادت مهدی را به ما دادند، ، از برادرش خواسته بودم که وقتی مهدی برمی گردد بنرزیبایی طراحی کند و در محل نصب کند، نمی دانستم پیش حضرت زینب (س) می رود، بجای یک بنر همه جا بنرهای شهادت پسرم را نصب کرده بودند.
فرهادی در پاسخ به سؤالی مبنی بر چگونگی شهادت فرزندش می گوید: در منطقه خان طومان درگیری که بین بچه های ما با تروریست ها اتفاق افتاده بود به سر مهدی تیری اصابت می کند، اما فرمانده و بچه های ما نمی توانستند به محل نزدیک شوند و شاهد این بودند که 12 ساعت مهدی در آنجا روی زمین افتاده بود، 5 ماه طول کشید تا توانستند پیکر او را از آن منطقه خارج کنند.
این مادر شهید با اشاره به اینکه در آن روزهای بیخبری ساعت و لحظات سختی را گذرانده است می گوید: خیلی ناراحت بودم روزه می گرفتم از خود خانم حضرت زینب (س) می خواستم که هر چیزی که از فرزندم باقی مانده است برگردد، خدا روشکر 4 روز بعد از دعاهای مکررم، پیکرش به کشور بازگشت، بدن فرزندم سالم اما سر و دست و پا نداشت من خوشحال بودم که پیکرش بازگشته است، چون فرزندم را در راه دفاع اسلام و حریم اهل بیت (ع) تقدیم کرده ام.
از شهید فرزندی 5 ساله به نام محمد مهدی به یادگار مانده است.
از شهید بزرگوار وصیت نامه ای به جا مانده است :
بــــــــــسم الله الرحــــــــــمن الرحــــــــــیم
مهدیا جانا شنو از ما سلام جان به قربان توایم مولا سلام
این وصیت نامه عبد حقیر، بنده گناهکار و امیدوار به رحمت خدای مهربان مهدی حیدری است.
در ابتدا به یگانگی خداوند شهادت میدهم و سپس به حقانیت رسولش محمد مصطفی(ص) و قرآن کتاب زندگی و به ولایت علی مرتضی (ع) و همسرش زهرای زکیه (س) و به اولاد علی (ع) و زهرا (س) که درود خدا بر اولین آنها تا آخرین آنها مهدی موعود (عج) و مظلوم ترین مرد تاریخ علی(ع) که نامش برای بزرگ مردان تاریخ مایه آرامش و قدرت و برای مظلومان مایه شهامت و برای من حقیر یک دنیا حرف، کسی که در اوج قدرت و در عین حقانیت شاهد رحلت رسول خدا (ص) بود و همچنین سیلی خوردن ناموس خدا و به خاطر مظلومیتی که داشت ریسمان بر گردنش افکندند تا بلکه شیر خدا را در بند کنند ، اما زهی خیال باطل ، یا علی جان (ع) یا زهرا (س) ، جان ناقابل من فدای شما و راه شما وفدای حقانیت شما و فدای اولاد شما ، ان شاالله که بپذیرید.
من یک پاسدار با لباسی سبز برگرفته از علوی بودن رهبرم امامم سیدعلی خامنه ای (حفظه الله) است و با استعانت از خدای متعال و امام زمان (عج) که جانم به قربانش امامی که در سن 5 سالگی بارسنگین من بچه شیعه نافرمان و گناهکار را به دوش کشید و چقدر از دست من خون جگر خورد ، مولا جان شرمنده هستم ببخشید که شما را این قدر خون جگر کردم خدیا تنها تو اولیایت بودید که در سختیها مرا همراهی کردید و یاریم نمودید، یا صبور ، یا رحمان ، یا رحیم ایاک نعبد و ایاک نستعین.
خلوص در عمل تنها چاره ساز است ای عاشقان اباعبدالله الحسین (ع) بایستی محتوای فرامین امام خمینی (ره) و رهبر عزیزمان امام خامنه ای (حفظه الله) را درک و عمل نماییم، بصیرت داشته باشیم تا بلکه قدری از تکلیف خود بابت شکر گذاری به جای آورده باشیم بی سرفی در دعوای حق و باطل معنا ندارد و باید در مقابل باطل ایستاد.
انتهای پیام/ع
دیدگاه ها