شهيد فاطمه تركان

توبا تمام غزلهای من غریبه شدی

توبا هجوم نفس های من غریبه شدی

شکست حرمت آئینه بانگاه غروب

توبانگاه غزلخوان من غریبه شدی

چه سخت میگذرد روزهای بی لبخند

تو با طراوت چشمان من غریبه شدی

چه حیف از همه روزهای دلتنگی

توبا نوای دل تنگ من غریبه شدی

من به یاس حضور آبی تو ، شعر های نگفته ای دارم

هر شبی تا سحر زداغ غمت، چشمهای نخفته ای دارم

باز این بیت آخر ومن ، زیر باران مصرعی تازه

دوست می دارمت فرشته  من ، خارج از حد و مرز و اندازه

آسمان روی زمین دنبال تکیه های گمشده اش می گردد .شاید دلمان از آسمان بگیرد که عزیزانمان را به آغوش می کشد اما برای ستاره ها جائی بالاتر از آسمان نیست.

شهید فاطمه ترکان ، 8/1/43 درشهرستان زاهدان ،در خانواده ای متوسط ومتدین دیده به جهان گشود. پدرش از کسبه معتمد بازار ومادر بزرگوارش اهل یزد ومعلم قرآن بود.

دوران تحصیل دانش آموزی زرنگ ، کوشا ، باهوش وبااستعداد بود واز لحاظ ایمان واعتقاد و احترام به والدین بین هم سن وسالهایش ،الگو ونمونه بود. درسال 62 ودر19 سالگی ازدواج نمود.

سال63با دیپلم ریاضی در رشته آمار دانشگاه شهید بهشتی تهران پذیرفته شد اما بدلیل داشتن فرزند کوچک انصراف داد.

مدتی به همراه همسر ودو فرزندش زهره وعلی در شهر یزد سکونت داشت. ضمن اینکه مادری خوب و همسری دلسوز ومهربان بود به فراگیری هنرهای متعدد از جمله آرایشگری وخیاطی نیز مشغول شد.

بدلیل احترام وعشق وعلاقه فراوان به پدر ومادرش ،به شهر زاهدان باز گشت وبه تحصیلات حوزوی در محل مکتب نرجس زاهدان پرداخت.

همزمان درسال75 رشته نرم افزار کامپیوتر در دانشگاه جامع تکنولوژی (علمی – کاربردی )زاهدان پذیرفته وبا وجود فرزند کوچک مشغول به تحصیل شد. ضمن تحصیل ، مربی کامپیوتر خواهران مکتب نرجس نیز بود.

بعد از تحصیل مدت 3 سال در هنرستان خدیجه کبری زاهدان به تدریس کامپیوتر پرداخت.

بدلیل حس مردم دوستی وایجاد فضای امن وراحت جهت انجام کارهای بانوان وکمک به دیگران ، تصمیم به راه اندازی شعبه خواهران موسسه مالی واعتباری مهر(موسسه قرض الحسنه بسیجیان سابق ) گرفت. گرچه موانع ، مخالفتها وسختیهای بسیاری پیش رو داشت وتنها تکیه گاهش خدای متعال بود ، با توکل به خدا وعزم جزم ، تلاش مستمر وپيگيري ونامه  نگاريهاي متعدد ، بالاخره درسال81موفق به تاسيس شعبه خواهران گرديد وسبب ايجاد فضاي امن وراحتي براي كارهاي بانكي بانوان گشت.

زمزمه هاي شبانه اش  راخداي مهربان مي  شنيد واشكهايش  را چشم هاي آسمان شاهد بود. سجاده اش عطر عاشقي داشت وسجده هايش راخالصانه تقديم معبود يكتا مي كرد. شايد ميان بيقراريهاي شبانه اش ، لبخند خدا راديده بود.

هيچكس نمي دانست روزي خدا ،ميان  شعله هاي آتش ، مظلومانه ،جائيكه زمان براي  ساختنش  اشك مي ريخت ، لبخندش را به بند هاي آسماني  اش ، نشان خواهد داد.

آسماني بود كه محراب نمازش ، محل عروجش شد . زمزمه هاي عاشقانه باپروردگار ،دود وآتش ،مظلوم ، بي دفاع ، دشمن وآنگاه پرواز .....

درسال 82 در رشته كارشناسي حسابداري دانشگاه آزاد اسلامي واحد زاهدان پذيرفته شد همزمان با2 فرزند مشغول به تحصيل شد.

شايد كمتر كسي بتواند چنين سخنكوشانه با وجود 4 فرزند وكاري سنگين به تحصيل هم بپردازد ، دانشجوي نمونه بانمرات  عالي

لحظه هايي ميشد كه جاي خالي مادر ، سكوت رامهمان ثانيه  ها مي كرد اما با وجود تمام مسئوليتها ،حتي لحظه اي از فرزندان وخانواده اش غافل نمي شد .

از خودش مي گذشت تا زندگي خانواده اش بهتر وبهتر  باشد . رابطه اش بافرزندان فراتر از رابطه  مادر با فرزند بود ، حتي در سخت ترين شرايط با جان ودل پاي حرف بچه ها مي نشست وهمراهيشان مي كرد.

مردم داري ،مسئوليت پذيري ، سختكوشي ،فعاليت ، عشق به تحصيل وپيشرفت از جمله وي‍ژگي هاي  بارز اين  شهيد بزرگوار بود.

توكل به خدا دين داري عشق به اهل بيت توسل به ائمه علي الخصوص امام زمان (عج) در تمام ي لحظات  زندگي همراهش بود.

شايد ميان واژه هاي قنوت نماز امام زمان ش بود كه شهادت را طلب نموده واز جمله ياران واقعي امام زمان (عج) شد. هميشه وهمه جا به پدر ومادر وهمسر احترام مي گذاشت و اعتقاد داشت  رضاي خداوند در گروي رضاي پدر ومادر است. فرزند ي نمونه ومادري بي نظير . مادري كه عشق رابه دنبال فرزندانش  هديه كرد ودنيايي از خاطرات خوش و لحظه هاي فراموش نشدني را برايشان  به يادگار گذاشت .

چند روز قبل از شهادت ،هنگام صبح بایکی از مراجعین شعبه،این جمله را به زبان آورده بود که این استان حتی یک شهید زن هم ندارد .بی خبر از آن که خود اوانتخاب شده ای مظلوم وکم ظیر برای این استان بود.

تمام زندگی ایشان خیرو برکت ودستگیری از مستمندان بود به نحوی که حتی در منزل وخارج از وقت اداری ، به فکر گره گشایی از کار مردم بود.

مظلومانه وبی دفاع ،همراه پنج کبوتر بهشتی دیگر درمقابل هزاران وهزاران چشم ، درآتش ظلم دشمن دوست نما وظاهراًمسلمان ،اوج گرفت به آسمان پرکشید.

در روز خاکسپاری ایشان در شهرستان بم ،بعد از دفن ، آسیه فرزند دوم ایشان با اصراروخواهش از اطرافیان کنار مادر ،که آرام آرمیده ، می نشیند وباچشمهای بارانی ودلی سوخته قرآن را باز می کند وخدا چنین با او سخن می گوید : آیا ندیدی که خدا ابر راازهر طرف براند تا بهم در پیونددوباز وانبوه سازدوآنگاه بنگری قطرات باران از میان ابر فرو ریزد.....آیه 43 سوره نور

به محض بستن قرآن ،قطرات باران از آسمان فرود می آید واین چنین آسمان هم با فرزندان این بزرگوار همدردی می کندوخداوند رحمت وبرکت را به یمن ورود این شهید بزرگوار به بم ، به زمین فرو می فرستد. بارانی که به قول اهالی بم ،طی 20سال اخیر آن هم در ماه خرداد بی سابقه بود است. تمام طول مسیر از زاهدان تا بم ،ابر سایه انداز پیکر مقدس شهید وهمراهانش بود ودر آخر برخاک پاکش بارید. این جریان 2هفته بعد هم مجدد اتفاق افتاد ومایع شگفتی وآرامش قلبی اطرافیان شد.

سال تولد1343 ،امسال 1443 سال نزول قرآن می باشد وآیه 43 سوره نور....کسی چه می داند حکمت خداوند چیست؟

از جمله مسئولیت های ایشان:

سال81 تا83 سرپرست شعبه خواهران ، سال 82 با حفظ سمت مسئول سیستمرایانه شعبه خواهران ، 84 تا 86 رئیس شعبه خواهران ، دبیر کامپیوتر هنرستان خدیجه کبری ، مربی کامپیوتر مکتب نرجس ، مسئول صندق رای پنجمین دوره انتخابات مجلس ، مسئول صندق رای هفتمین دوره انتخابات مجلس ، ناظر هشتمین دوره انتخابات مجلس ، خادم ستاد بازسازی عتبات عالیات استان ، رئیس شعبه مرکزی مسؤل مالی واعتباری مهر. ناگفته نماند ایشان از اعضای فعال وپیگیر بسیج بوده ودر تمامی کلاسها ودوره های مربوطه شرکت فعالانه داشته است.

آموزاش نظامی اعضای ارتش بیست میلیونی ،آموزش مقدماتی بسیج ،آموزش تکمیلی بسبج ، آموزش طرح معرفت بسیجیان ،آموزش بدو خدمت ، حوزه مقاومت بسیج نرجس خاتون ، گردان 501 الزهرا از جمله دوره های آموزشی ست که ایشان  گذرانده است.

هیچ کس نمی داند ناله های سبز شبهای قدرش را به کدامین دعا معطر ومنو ساخت که چنین عاشقانه مثل مادرش فاطمه زهرا (س) میان کوفیان ، به ظلم همسایگان  ناجوانمرد، وهابیون بی دین ، عشق را میان شعله های آتش تفسیر نمود وبه فیض شهادت ، نائل آمد.

 

بخشی از فعالیتها ومسئولیت های ایشان :

سال 81 تا83 سرپرست شعبه خواهران مسئول مالی واعتبار مهر

سال82 با حفظ سمت مسئول سیستم رایانه شعبه  خواهران موسسه

سال84 تا86 رئیس شعبه خواهران موسسه

دبیر کامپیوتر هنرستان خدیجه کبری زاهدان

مربی کامپیوتر مکتب نرجس

مسئول صندوق رای پنجمین دوره انتخابات مجلس

مسئول صندوق رای ششمین دوره انتخاب مجلس

ناظر هشتمین دوره انتخابات مجلس

خاتم ستاد باز سازی عتبات عالیات استان سیستان وبلئچستان

رئیس شعبه مرکزی موسسه مالی واعتباری مهر

ایشان از اعضای فعال وپیگیر بسیج بوده ودر تمامی کلاسها ، دوره ها وبرنامه های مربوط شرکت فعالانه داشته است :

آموزش نظامی اعضای ارتش 20میلیونی

آموزش مقدماتی بسیج

آموزش تکمیلی بسیج

آموزش طرح معرفت بسیجیان

آموزش بدو خدمت

حوزه مقاومت بسیج نرجس خاتون گردان 501 الزهرا

شهادت

روز یکشنبه10/3/88،شهید فاطمه ترکان به همراه 5نفر از همکاران به نامهای شهید علی شاقوزائی ،شهید سرگری، شهید حسینی ملا شاهی ، شهید مسعود لشکری وشهید بولاغ مشغول انجام امور همشهریان بود که متوجه شلوغی و صدای تیر اندازی در اطراف می شوند.

یکدفعه به داخل موسسه حمله می شود و آنها را به شهادت می رسانند.

خاکسپاری

ایشان در گلزار شهدای رستم آباد ، 30 کیلومتری بم در کنار پدر بزرگشان به خاک سپرده شدند.

در روز خاکسپاری ، بعد از دفن ، فرزند دوم ایشان آسیه با اصرار وخواهش از اطرافیان کنار مادر که آرام آرمیده می نشیند وبا چشمان بارانی ودلی سوخته قرآن را باز می کند وخدا چنین با او سخن می گویند:

آیا ندیدی که خدا ابر راازهر طرف براند تا بهم در پیوندد وباز وانبوه سازدوآنگاه بنگری قطرات باران از میان ابر فرو ریزد.....آیه 43 سوره نور

به محض بستن قرآن ،قطرات باران از آسمان فرود می آید واین چنین آسمان هم با فرزندان این بزرگوار همدردی می کندوخداوند رحمت وبرکت را به یمن ورود این شهید بزرگوار به بم ، به زمین فرو می فرستد. بارانی که به قول اهالی بم ،طی 20سال اخیر آن هم در ماه خرداد بی سابقه بود است. تمام طول مسیر از زاهدان تا بم ،ابر سایه انداز پیکر مقدس شهید وهمراهانش بود ودر آخر برخاک پاکش بارید. این جریان 2هفته بعد هم مجدد اتفاق افتاد ومایع شگفتی وآرامش قلبی اطرافیان شد.

سال تولد1343 ،امسال 1443 سال نزول قرآن می باشد وآیه 43 سوره نور....کسی چه می داند حکمت خداوند چیست؟

خوابها

««یکی از اهالی رستم آباد که براثر افتادن  از بلندی هنگام کار بنائی دچار مشکل پا شده بود، شبی شهید رابه همراه 2بانو خواب  می بیند که به ایشان می گویند: چه مشکلی داری؟واو نیز جریان ضربه خوردن پاهایش را تعریف می کند و شهید می فرماید: خوب میشنوی ، وقتی از خواب بیدار می شود پا هایش صحیح وسالم است.»»

««یکی از آشنایان که قرار عمل جراحی داشت ،2 روز قبل از عمل خواب شهید را می بیند که در حال جوشاندن دارو برایش است. می گوید: من داروهای زیادی خورده ام بی فایده بوده وشهید می فرماید: این دارو فرق دارد. روز عمل دکتر به وی می گوید هیچ مشکلی ندارم ونیاز به عمل نیست.»»

««یکی از دوستان خواب می بیند مزار شهید ،ضریح متبرکی است که جمع کثیری برای طلب حاجت وشفاعت اطراف آن جمع شده اند.»»

 

باران

سروده ای از زهره صادقیان دختر شهید

 

روز خاکستری بارانی  باز هم با غزلی پژمردم

واژه هایم همه پرواز شدند روی دستان گلی من مردم

زیر شلاق نگاهت باران بازهم سهم دلم حسرت شد

چشم من منتظر معجزه بود  سهم چشمان ترم شبنم شد

روی آوار دقایق ماندم  لحظه هایم همگی شد آواز

گفته بودی که اگر برگردی  قسمت ام می شود از تو پرواز

لای تک بیت غزل های بهار  می شوم پروانه

خاطرات من و باران اما می شود افسانه

......................................................................................................................................................

سروده ای از آسیه صادقیان دختر شهیده

شعری برای خستگی هایم

دیروز از پیکر سوخته ات گفتم

و داغ همیشه تازه ام

تازه تر شد

امروز

دلتنگی هایم فوق العاده پر کشیده اند

            و باغ گونه هایم مثل همیشه خیس است

لب هایم فرشته ای را صدا می زند

و چشم هایم تا ابد به در دوخته شده

این گونه سپری می کنم

            روزه ها را

و گمان می کنم سرچشمه تنهاییم بی تو بخشکد

آری

امروز ،

شعری برای خستگی هایم می گویم

        مادر

خاک غربت

زهره هستم دختر اول بهار فاطمه                                  بر زبانم شرح حال ماندگار فاطمه

از غرور و از تکبر ، از ریاکاری به دور                                سلطه بر افکار شیطانی شعار فاطمه

آن نماز و روزه ها و ذکر و قرآن و دعا                               بهترین همراه و بهتر یادگار فاطمه

گر چه لیسانس حسابداری و رایانه گرفت                       حوزه علمیه هم شد افتخار فاطمه

درس علم و معرفت از این دو مرکز چون گرفت                 شوق بانک و کار در آن انتظار فاطمه

او که با شوق و رضایش رفت در صندوق مهر                    معتبر آن شعبه شد از اعتبار فاطمه

جلب و جذب مشتری در شعبه صندوق مهر                     از صداقت بود و حسن کار فاطمه

احترام مشتری از هر گروه و قشر خاص                           در تعادل بود و یکسان وقت کار فاطمه

مشتری و پرسنل را در تعجب کرده بود                              نظم کار و حسن و خلق ابتکار فاطمه

لیکن افسوس از ستمکاری و خشم روزگار                         چون که آتش زد به بانک و روزگار فاطمه

هرچه دشمن از شرارت آتش افروزی نمود                          شعله آتش زخجلت شرمسار فاطمه

غیرت و مردانگی چون نزد آتش مرده بود                             دود آتش شد در آنجا سایه دار فاطمه

شش نفر در شعله ها سوختند و خاکستر شدند                 جای آنان در بهشت کردگار فاطمه

حفظ بیت المال و جان دادن میان شعله ها                            آفرین صد آفرین بر اقتدار فاطمه

از پدر پرسیده ام یک خاطره از مادرم                                    با دل خونین پدر گفت از وقار فاطمه

اشک خون جاری شده بر گونه های مرد صبر                       در تعجب ماندم از این اشک یار فاطمه

ناله کردم آسیه خواهر به فریادم برس                                 می رود از دست ما بابا کنار فاطمه

روز حمل مادرم از زاهدان تا شهر بم                                    از بیابانها شنیدم گریه بر احوال زار فاطمه

در وداع حسرت انگیز پدر چشمش گریست                          گرچه دیوار لحد شد پرده دار فاطمه

فصل گرمای زیاد و شدت خرماپزان                                       آسمان ابری که گویا شد بهار فاطمه

ابر رحمت در عزای مادرم چندان گریست                              تا زباران شسته شد در بم مزار فاطمه

وای بر مادرم در خاک غربت آرمید                                         تا که گردد زهره او داغدار فاطمه

من چه سازم با امیر و با علی و آسیه                                  خون جگر مانند بابا بی قرار فاطمه

همره آه حزین همسر و اولاد او                                           شعر شایان هم شود نذر و نثار فاطمه

                 

شاعر : آسیه صادقیان دختر شهیده

 

 

به نام خدا

بنویس که جانم را می دهم

تا درخت انقلاب بارور گردد

نمی گذارم این بیرق برافراشته

بر زمین افتد

نمی گذارم ستاره و ارغوان بمیرند

هر چند که دشنه های دشمنانم منتظرند

اما به قطره قطره خون دلم

چه خواهند کرد

بعد از من خواهند گفت

ستاره بود و لبخندی از غزل

و بر مزارم پرندگانی

ترانه خواهند خواند

و فرشتگان سرود خوانی خواهند کرد

پیری پیاده در سکوت تبسم

ستاره روشن

که از بام کهکشان

بر جماران نشست

مکرا به میهمانی پروانگان بال سوخته دعوت کرد

به خنده تلخی

دشنام و تحقیرشان را پاسخ داد

شلاق ها را به جان خرید

اما گوهر ایمانش را نفروخت

دلش می خواست

پروانه به دنیا می آمد

اما عنکبوت ها دوره اش کرده بودند

مثل مزرعه ای می مانست که داس کینه

به جانش افتاده بود

بی هیچ بیم و ترسی

به خدا پناه آورده بود

و عاشقانه

نام امامش را

مدام زمزمه می کرد

این عشق خدایی را

تاب نیاوردند

اما او

مطمئن بود

تمام ستارگان روشن آسمان

دوستش دارند

شاعر : آرزو باران زهی

 

زن و شهادت

ازپشت جبهه تا خاکریز خانه ها                                                       مادرم در کنار مردها

 

گاه گاه اسلحه بردوش داشت                                                          چادری خاکی زرنگ نور داشت

 

گاهی هم در پشت درب خانه اش                                                   چشم دوخته، خواهد آمد لاله اش

 

یک نظر انقلاب پیروز شد                                                                   چشم مادر پشت در امروزشد

 

سنگر دیروز را خالی نذاشت                                                           در جهاد نفس، کوتاهی نداشت

 

مثل ناهید تک شد وپرواز کرد                                                         ازسنندج انقلاب آغاز کرد

 

مثل ترکان پشت میز کار عشق                                                      رفت با زینب (س) تادمشق

 

از ثنا ،رباب ونسترن حرفی بزن                                                      مشق عشق کربلارا خطی بزن

 

روز تاسوعا همان امروز ماست                                                       توبمان ای خواهرم چادرت را سر بگیر

                                                                      

انقلاب حضرتش در سربگیر                                                             فاطمه زهرا(س) فدایی چه شد

 

رستمی ها،سندگل ،دشتی را چه شد                                            روز عاشورا نمای دین توست

 

هرکجا باشی فدایی جون توست                                                    خسروی رفت وتوماندی در کنار

 

همرهی کن یار را در هر دیار                                                          توبه خود گفتی تاسوعا گذشت

 

فاتحی ها رفتند ودیروز گشت                                                         یار مهدی (عج) امروز دیروز نیست

 

غفلت تو هرزمان پیروز نیست                                                         وحدتت از ولایت دور نیست

 

شیعه ، سنی ازشهادت دور نیست                                                  نارویی رفت و ماها مانده ایم

 

وای اگر از ولایت جامانده ایم

 

شاعر  سمیه میرمقدم از نیکشهر

پیدای پنهان

پلاکی برپهنای استخوانی چند

زمین چون صدفی چشم می گشاید

پیدای پنهان !

پلاک ! مروارید !

بهای مرواریدم        آه مرواریدم

مادری چشم برگیسو میزند

وزمان چشم می بندد

هشت سال بیداری زمین را

به خوابی عمیق می فروشد

 

شاعر : معصومه هرمزی مقدم از زابل

......................................................................................................................................................................................

به نام خدا

این دیار از دیرباز با عشق آشنا شده است

آن زمان که فرمان به مردم شهر سب مولا شده

گفته شد نمی رفتند زیر چنین بدعت باعشق مولا

دیده اند چادر که از سر زنانشان جداشده اند

آری ای که نوشته ای به دفتر عشق رنگ الست

برلبان این مردمان از ازل حرف بلی شده است

باقی است راه شهادت مردم شرق هنوز

شاهد ادعا خونی است که به قنداقه ثنا شده است

لاله می دمد هردم از خون عاشقان این صحرا

باغبان نشسته است وعشق را به تماشا شده است

عشق را زنان می پرورند به دست محبت خویش

این دیار با صبر زنان دارالولاء شده است

دست ها به آسمان خدا رود به نیاز ، که خدا

دلمان گرفت است ، دلتنگ آقا شده است

شاعر : سمیه احمدی امین از زابل

......................................................................................................................................................................................

گمنام آشنا

پر می شد از عطر توسنگر های مجنون                                                    سرمی سپردی عشق را در آتش وخون

فریاد زهرایت(س) ای زهرایی من                                                          خورشید را در سنگرت می کرد مدفون

شبهای کارون پرزعود چفیه ات بود                                                            رفتی وتنها ماند عود ودشت وکارون

ای عابدانه ، سرخ شرقی باور من                                                             شرم از تو دارم ای سکوت پاک گلگون

گمنام اما آشنای آشنایی                                                                           مدیون آن گمنامی ات هستیم ،مدیون

شاعر : معصومه هرمزی مقدم از زابل

 

پلاک

باز این دل بیقراری می کند                                                            زخم را لحظه شماری می کند

بغض سنگینی گلویم را فشرد                                                         ودلم را تا جنون با خویش برد

شوق باریدن نگاهم را گرفت                                                          غربت سجاده آهم را گرفت

رنگ عصیان چنگ بردل می زند                                                     خشم ونسیان ساقه برگل می زند

آه ای مردم کجا جامانده ایم ؟                                                        غرق نیرنگ وریا جامانده ایم ؟

یادمان رفته است آن( اروندرود)                                                    از تب وتابی که در هرلحظه بود

فصل فصل ساده ی پرواز بوه                                                         خط پایانی که خود آغاز بود

بغض ها در شطی از خون می شکست                                        اشک برچشمان (کارون ) می نشست

سجده سجده غنچه ها پرمی زدند                                                   زخم بربال کبوتر می زدند

(سرخ) رنگ تازه ی دیدار بود                                                          (لاله) تعبیر وصال یار بود

ره سپار کوی (مجنون ) می شدند                                                   با نگاهی سرخ مجنون می شدند

در هجوم تیر باران پر زدند                                                                 تا عروج حق تعالی سر زدند

عمق گلزار (شلمچه) خاک پاک                                                         هرکجا می کاشت تیری یک پلاک

(یا ابالفضل (ع)) آخرین فریاد بود                                                    آنکه عشق و وصل وخون را می سرود

(چفیه ) بود واشک جاری همچو سیل                                               در شقایق زار از سوز (کمیل)

(فاطمه(س)) سربند هر رزمنده بود                                                 او به این سربند عادت کرده بود

ماکجا وآن سهی سروان نور؟                                                          آن حریم روشن صعب العبور ؟

ماکجا ودشت سرسبز دعا ؟                                                             ماکجا وکربلای جبهه ها ؟

ماکجا ورویش رنگین کمان ؟                                                              رویش صدها ( مفاتیح الجنان )؟

آن شقایق های مفقود الاثر  ؟                                                           یاس های خفته بی دست وسر ؟

یاد باد آن روزهای پاک پاک                                                                  یاد(چفیه) یاد(قران)و(پلاک)

بس کن وخانه نشین شو ای قلم                                                        از شهیدان شرمگین شوای قلم

 

شاعر : معصومه هرمزی مقدم  از زابل

 

شاه بیت سرخ عشق                                                          

درد را با سوز معنا می کنم                                                               سوز را از دل تمنا می کنم            

خاطرات سنگر و یاد تورا                                                                   یک به یک در سینه ام جامی کنم

ای شهیدان شاه بیت سرخ عشق                                                   باتو بغضم را مداوا می کنم

توبهاری ، توبهار زنده ای                                                                    بی تو با بویت مدارا می کنم

در هجوم این زمستان غریب                                                              من بهاری از توپیدا می کنم          

پنج شنبه مطلع شعر من است                                                         باتو شعرم را مقفی می کنم          

برمزار تو کمیل وندبه خوان                                                               خیمه ای از عشق برپا میکنم

منتظر بررد پایت باقی ام                                                                   تکیه بر دیدار فردا می کنم

                                                            

معصومه هرمزی مقدم  از زابل

                                                

                                 

 

به نام خدا

سلام ای آشنا ای قهرمان مرد                                                        شهید شهر من ای جاودان مرد

سلام ای پاسدار خاک ایران                                                           سلام ای اسوه جمع دلیران

سلام ای غرق خون خفته در خاک                                                    سلام ای پرزده تا اوج افلاک

علی ای شیر میدان های پیکار                                                         تو ای فرمانده گردان ایثار

تو سردار رشید انقلابی                                                                  شهید دین شهید انقلابی

کمال افتخار وعزتی تو                                                                   شهید سرزمین وحدتی تو

سراپا معرفت ، یادت گرامی                                                            شهید امنیت یادت گرامی

تو میدان رفته والفجر هستی                                                           که در اوج خلوص از جان گذشتی

به قربان دل پر درد ورنجت                                                            فدای کربلای چهار وپنجت

تواز خاکی ترین فرماندهانی                                                           شهید امنیت در سیستانی

تو ای فرمانده، جان دادی چه مظلوم                                            در آغوش بلوچستان محروم

تو رفتی تا که وحدت زنده باشد                                                      وپیمان اخوت زنده باشد

توغلطیدی به خاک وخون  که میهن                                               به عشق استقامت زنده باشد

 

شاعر : مریم سابکزهی از نیکشهر

 

اهل جنوب

آنکه سازد کید دشمن هیچ و پوچ                                                     سیستانی هست با قوم بلوچ

ازعلی او می نماید پیروی                                                               همچو او یار است بر دین نبی

                      

اسوه است زهرا برای بانوان                                                           هست زینب مقتدای بانوان

بر خمینی می فرستند او درود                                                         چون قیامش ناجی این خطه بود

کسب علم و کسب دانش شد نصیب                                                از برای بانوان بس نجیب

سوزن و هم سکه دوزی می کند                                                      همچو مردش کسب روزی می کند

مردمان زابل و هم نیکشهر                                                              هم سراوانی و خاش ، ایرانشهر

چابهاری ، راسکی ، هم زاهدان                                                       پیروان رهبرند این را بدان

جان فدای رهبرند اهل جنوب                                                          نورعلی شوشتری یادش بخیر

                                              

آن سفیر رهبری یادش بخیر                                                           بود بر فارس و بلوچ بس مهربان

کارهایش ماندنی و جاودان                                                             بود مردی در زمین ، از آسمان

شد شهید وحدت این مردمان                                                         او که ما را درس بیداری بداد

گفت باشد امنیت در اتحاد                                                              گفت گر خوبی تو قدرش بیش کن

کار کن عزت نصیب خویش کن                                                      گفت کسب علم و دانش بایدت

در ره دین سعی و کوشش بایدت                                                    بر خدا چون او توکل می کنیم

بر نهال یاد او گل می کنیم                                                             حفظ بوم و حفظ بر ، حفظ نظام

هست ما را در سر و هم در مرام                                                 هان بگوییم جملگی در یک کلام

رهبرم بادا زما بر تو سلام

                                    

 

سروده سرکار حاجیه خانم شهرکی

 

ثنای کربلا

من جوان شهر خونم خاطراتی خسته دارم

از غم و درد فراوان نامه ای سر بسته دارم

سوگواران در عزایت ای حسین بی سر شدند

چون تن ساز امدن چون بی سر و پیکر شدند

در نبودت ای ثنا چون کربلا غوغا شده

در میان مردمان همهمه ای بر پا شده

استواری در نگاه مادرت جوشیده بود

بی قراری از لبان دلبرت نوشیده بود

اینک اما ما به یادت تشنه ایم

همچو موری بر مزارت رسته ایم

ای حسین در عزایت مردمان بی سر شدند

مرد و زن پیر و جوان با کودکان پرپر شدند

 

شاعر:مریم قربانی از زاهدان

 

 

......................................................................................................................................................................................

 

شهید مرده

 

شهر پر حادثه اما افسوس،حرمت حادثه اینجا مرده

شهر ما شهر عزا شهر سراسر اندوه در خسوفی ابدی پزمرده

ظلم و بیدادگری بی دینی در نفسی تازه شده است

نشنیدی که چه گفتند همگان،خنده و عشق و وفا کو؟مرده

ضربان دل خورشید به آتش آویخت

آخر آن مظهر ایثار و رشادت یه شهید مرده

کوه قندیل زده سرتاسر به خدای ابدی می پیوست

مادری همچو هدای هادی به دم و دست یزیدان مرده

بانگی از دور دگر قصه بس است همه خواب اند تو هم تخت بخواب

بی پناهی و رهایی و جدایی افسوس ...شب دراز است و قلندر مرده

شاعر:مریم قربانی از زاهدان